شناسایی و رتبه بندی معیارهای موثر در تریاژ بیماران روانپزشکی بیمارستان رازی تبریز براساس تکنیک دلفی
Abstract
رتبه بندی و اولویت بندی بیماران روانی مخصوصا بیماران پرخطر در حال تبدیل شدن به اساس درمان بیماران روانی می باشد. طرح تریاژ برای انتخاب بیماران و تقسیم آنها براساس فوریت نیاز به درمان است. هدف از این طرح ارائه مدلی جامع برای اولویت بندی بیماران روانپزشکی در مرکز آموزشی و درمانی رازی تبریز است.
روش کار: برای تحقیق حاضر سه مرحله انجام شد. در مرحله اول معیارهای موثر در تریاژ بیماران روانپزشکی با استفاده از تکنیک دلفی و نظر خبرگان (پرسشنامه) رشته و غربالگری شد. در مرحله دوم تخصیص اوزان برای معیارهای حاصله از مرحله قبل با بکارگیری روش تحلیل سلسله مراتبی فازی انجام شد. در مرحله سوم رتبه بندی معیارهای موثردر تریاژ و رتبه بندی بیماران جهت طی فرایند درمان با استفاده از روش تایبسیس فازی انجام شد.
یافته ها: بعد از بررسی و تحلیل پرسشنامه ها از اساتید و خبرگان رشته روانپزشکی (10 نفر) معیارهای زیر به عنوان موارد موثر در واحد تریاژ در اورژانس بدست آمد:
فضای فیزیکی تریاژ، تجهیزات تریاژ، نیروی انسانی، امنیت و حفاظت، اطلاعات پایه بیمار، وضعیت روانی بیمار (شامل وضعیت ظاهری، ارتباطی، هوشیاری، زبان، فرم و محتوای تفکر قضاوت و وضعیت ادراکی)، سابقه روانپزشکی، محدودیت ها و توانایی ها، ارزیابی احتمال سقوط، غربالگری و بررسی درد، ارزیابی نیاز به خدمات مددکاری اجتماعی، خطر آسیب به خود و دیگران، ارزشهای مذهبی و فرهنگی، روش ثبت اطلاعات و وضعیت تغذیه ای . در قسمت بعد معیارهای تشخیص هر اختلال (در اینجا بصورت نمونه اختلال افسردگی ماژور) شناسایی و وزن دهی شد و در نهایت مشخص شد که وزن معیارهای تشخیصی با هم متفاوت است. و در نتیجه براساس نوع و شدت علائم هر بیمار رتبه بیماران برای ارائه خدمات متفاوت بود.