بررسی استحکام ریز خمشی گریستور در زمان های مختلف پس از کیورینگ توسط لایت کیور

Abstract

اهداف: امروزه پیشرفت عمده در علم دندانپزشکی، سبب ترمیم دندان ها با مواد همرنگ دندان و با خاصیت ادهزیو به نسج دندان شده است. با معرفی سمان های گلاس آینومر که قابلیت ایجاد باند شیمیایی با ساختار دندان را داشتند، توجه محققان و دندانپزشکان بسیاری به این مواد جلب شد. استحکام ریز خمشی مواد ترمیمی، نقش مهمی در موفقیت ترمیم های همرنگ دندان دارد. گذر زمان میتواند تاثیر به سزایی بر روی استحکام خمشی مواد ترمیمی داشته باشد، ولی این مهم اغلب نادیده گرفته میشود. هدف ما بررسی تاثیر گذر زمان های مختلف از کیور، بر استحکام ریز خمشی نوعی رزین مودیفاید گلاس آینومر به نام گریستور بود. روش ها و مواد: در این مطالعه آزمایشگاهی از Geristore، که ماده ای با زیست سازگاری بالا و مناسب برای ترمیم های زیر لثه ای می باشد، استفاده شد. تعداد 21 نمونه مستطیلی شکل با ابعاد 2*1*6 میلی متر آماده شده و طبق دستورالعمل شرکت سازنده کیور شده و استحکام ریزخمشی، 10 دقیقه بعد از لایت کیورینگ، یک ساعت و یک هفته بعد اندازه گیری شد. نمونه ها تا زمان انجام تست در محیطی با رطوبت 100% و دمای °C 37 نگهداری شد. مقاومت ریزخمشی توسط دستگاه یونیورسال تست انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تست آماری One way ANOVA با P-value<0.05 و نرم افزار GraphPad Prism نسخه 9.0.0 استفاده گردید. یافته ها: طبق یافته های این مطالعه، بیشترین مقدار میانگین استحکام ریز خمشی مربوط به گروه 10 دقیقه بعد از کیور بود. طبق نتایج آزمون واریانس یک طرفه (One way ANOVA) بین میانگین استحکام ریز خمشی در زمان های مختلف پس از کیور تفاوت معنا دار آماری وجود داشت (P-value=0.002). بدین ترتیب که استحکام ریز خمشی گریستور در گروه مربوط به 10 دقیقه (17.56±1.75) تفاوت معناداری با استحکام ریز خمشی گریستور در گروه مربوط به 1 هفته (13.72±1.11) داشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده در حالت کلی میتوان گفت که با افزایش زمان پس از کیور، میزان استحکام ریز خمشی در رزین مودیفاید گلاس آینومر گریستور کاهش میابد.