اثر محاصبه انگیزشی بر شاخص پلاک دندانی در نوجوانان مبتلا به اختلال خلقی دوقطبی

Abstract

با توجه به اهمیت بهداشت دهان و شرایط خاص بیماران مبتلا به اختلال دو قطبی و مصرف داروهایی که باعث خشکی دهان در آن‌ها می‌شود و همچنین تاثیر بهداشت دهان بر روی اعتماد به نفس نوجوانان، هدف از این مطالعه بررسی اثر مصاحبه انگیزشی بر تغییر عادات بهداشتی و یافتن بهترین روش در زمینه‌ی آموزش و مداخلات پیشگیرانه در این نوجوانان است. مواد و روش‌ها در این کارآزمایی بالینی 60 نفر از بیماران مبتلا به اختلال خلقی دو قطبی 12 تا 18 ساله با تشخیص فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان انتخاب شدند. در ابتدا شرکت‌کنندگان توسط یک دندانپزشک معاینه شده و شاخص پلاک دندانی آن‌ها اندازه گیری و ثبت شد. همه‌ی افراد آموزش بهداشت به روش سنتی دریافت کردند. سپس افراد به طور تصادفی به دو گروه case و control تقسیم شدند.یک هفته بعد، افراد دوباره معاینه شده و شاخص پلاک دندانی آن‌ها ارزیابی و ثبت شد و در صورت نیاز مجددا آموزش بهداشت به روش سنتی، تکرارگردید. افراد گروه control دو بار با فاصله یک ماه توسط دندانپزشکی که از گروه‌بندی‌ها بی اطلاع است معاینه شده و شاخلاص پلاک ایندکس آن‌ها ارزیابی و ثبت شد. افراد گروه case در 2 جلسه آموزش بهداشت دهان با تکنیک مصاحبه انگیزشی با فاصله زمانی 1 ماه شرکت کردند. بعد از یک ماه دوباره پلاک ایندکس این افراد ارزیابی و ثبت شد. سپس اطلاعات بدست امده در رابطه با پلاک ایندکس هر دو گروه در ابتدا و انتهای مطالعه، با آزمون کواریانس مقایسه و بررسی گردید. آنالیز آماری توسط نرم افزار SPSS نسخه 24 بررسی شد. مقدار احتمال کمتر از 0.05 به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد. نتایج در نوجوانان مبتلا به اختلال خلقی دوقطبی هر دو روش سنتی و مصاحبه انگیزشی باعث کاهش معنی دار پلاک ایندکس می شود. در گروه مورد آزمایش میزان شاخص پلاک با 95/14±16/31 درصد کاهش، بطور معنی داری تغییرات بیشتری را نسبت به گروه کنترل با کاهش 09/9±33/20 درصدی داشت. (P value < 0.05). نتیجه گیری کاهش پلاک ایندکس در نوجوانان مبتلا به اختلال خلقی دوقطبی با آموزش به روش مصاحبه انگیزشی به طور معناداری بیشتر از آموزش به روش سنتی است.