بررسی شاخص هاي کمي فعاليت الکتروفيزيولوژيکي قشر مغز (QEEG) در تشخيص اختلال بيش فعالي- نقص توجه دوران سالمندي

Abstract

اختلال نقص توجه- بیش فعالی شایع ترین اختلالات عصبی- رفتاري دوران کودکی است که با ویژگیهاي کلی بی توجهی، عدم تمرکز و تکانشگري مشخص می شود و تا سنین سالمندی پیشروی می کند. از تکنولوژی QEEG می‌توان به عنوان ابزار کمکی جهت تشخیص و بررسی پاسخ به درمان افراد مبتلا به ADHD و سایر مشکلات یادگیری و توجه استفاده کرد. مطالعه حاضر با هدف بررسی شاخص هاي کمي فعاليت الکتروفيزيولوژيکي قشر مغز ( QEEG) در تشخيص اختلال بيش فعالي – نقص توجه دوران سالمندي انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه از نوع توصیفی- مقایسه ای بوده و جامعه آماري شامل سالمندان مبتلا به اختلال بیش فعالی - کمبود توجه می باشد. 25 سالمند مبتلا به ADHD و 25 سالمند عادی با همسان سازی از نظر سنی و جنسیتی و بر اساس معیارهای DSM 5، مصاحبه SCID 5 CV، آزمون کوتاه شناختی AMT و تشخیص متخصص روانپزشکی انتخاب شدند. نمونه ها با استفاده از پرسشنامه بیش فعالی کانرز بزرگسالان و QEEG مورد بررسی شاخص های امواج مغزی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 23 و P- Value≤ 0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: در مطالعه حاضر سالمندان مبتلا به اختلال ADHD نسبت به سالمندان عادی در شاخص های بیش فعالی، توان مطلق، توان نسبی و نسبت توان دارای تفاوت های معنا داری بوده و در برخی از باندهای فرکانسی دارای نمرات بیشتر و در برخی دارای نمرات کمتر می باشند.