بررسی تک دوز پره گابالین و گاباپنتین بر مدیریت درد پس از اعمال جراحی ارتوپدی اندام فوقانی بیماران با سابقه جراحی گرافت عروق کرونر

Abstract

کنترل درد بعـد از عمـل جراحی، یـک نگرانـی بـزرگ بـرای پزشـکان و بیمـاران تحت عمل جراحی است. کنتـرل ناکافـی و نامطلـوب درد بعـد عمـل جراحـی باعــث افزایــش ریســک درد مزمــن می‌شــود. به علاوه می‌توانــد باعــث اختــلال خــواب، کاهــش حــرکات تنفســی، هم‌چنیـن مهـار سـرفه و ترشـح خلـط بـه صـورت حـاد شود. هم‌چنین درد مزمن می‌توانـد باعـث انفارکـت ایسـکمیک میـوکارد، عفونـت ریـوی، ایلئــوس، احتبــاس ادراری، ترومبوآمبولــی، آســیب عملکــرد ایمنـی، اضطـراب و نگرانـی گردد و بـه طـور ثانویـه سبب نارضایتـی بیمـاران، آسـیب بـه اعتمـاد آنان و بسـتری طولانـی مدت و افزایـش هزینه هـای مراقبـت می‌گردد. کنترل درد در بیمــاران ارتوپــدی اهمیــت ویــژه ای دارد زیرا کــه کنتــرل نامطلــوب درد در آن‌هــا می‌توانــد همــراه بــا تاخیــر در حرکــت و محدودیــت حــرکات مفصلــی شود. از همین رو نیز تصمیم گرفتیم تا با استفاده از تک دوز داروهای پره گابالین و گاباپنتین، مدیریت درد پس از اعمال جراحی ارتوپدی اندام فوقانی را در بیماران با سابقه گرافت عروق کرونر را در بیماران بستری در بخش ارتوپدی بیمارستان های امام رضا(ع) تبریز بررسی کنیم. روش کار: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی دو سویه کور بود که به بررسی اثر مقایسه‌ای استفاده از گاباپنتین و پره گابالین در بیمارانی می‌پردازد که تحت جراحی‌های ارتوپدی اندام فوقانی قرار گرفته بودند. بعد از انجام جراحی، تقسـیم‌بندی بیمـاران بـر اسـاس جـدول اعـداد تصادفـی و بـر اسـاس شـماره ورود بیمـاران بـه مطالعـه بـود. طــی 24 سـاعت اول پس از جراحی پیگیـری بیمـاران، ارزیابـی میـزان درد پـس از جراحـی ابتـدا در ریـکاوری در سـاعت صفـر، سـپس در سـاعات 12 و24 توســط پژوهشگر غیــر مطلــع و بوســیله سیســتم نمــره بنــدی آنالــوگ بصــری VAS انجــام شــد (کورســازی نــوع دوم)؛ میزان نیاز به داروی اوپیوئید نیز در ساعات مختلف ثبت شد. در نهایت داده‌ها با آزمون‌های آماری تی تست و کای اسکوئر مقایسه شدند. یافته‌ها : شدت درد در هیچ یک از زمان‌های ذکر شده بین دو گروه اختلاف معنادار نداشت، البته لازم به ذکر است که شدت درد در تمامی زمان‌ها در گروه پره گابالین نسبت به گروه گاباپنتین به صورت غیرمعناداری کمتر بود(05/0<P). در میزان میانگین پتدین مصرفی و در تعداد افرادی که نیاز به پتدین داشتند بین دو گروه هیچ گونه اختلاف معناداری وجود نداشت(05/0<P)، البته لازم به ذکر است هم در تعداد افراد نیازمند تزریق پتیدین و هم در میزان پتیدین مصرفی، گروه دریافت کننده پره گابالین به صورت غیرمعناداری پایین تر بود.