بررسی اثر گروه های HMG بر بیان TLR2 ، TLR4 و TLR9 در مبتلایان به کیست هیداتیک

Abstract

باتوجه به شیوع بالای بیماری هیداتید در ایران به ویژه در مناطق روستایی و بار سنگین بهداشتی و اقتصادی بیماری، پیشگیری، تشخیص و درمان آن از اهمیت بالایی برخوردار است. با این وجود هم اکنون درمان مؤثری برای آن وجود ندارد. در این مطالعه اثر پروتئین های گروه HMG بر میزان بیان TLR2 ، TLR4 و TLR9 در مبتلایان به کیست هیداتیک مورد ارزیابی قرار گرفت. مواد و روش ها : سلول های تک هسته ای منوسیت در محیط کشت DMEM کشت داده شد و با روش MACS استخراج شده و درصد ایزولاسیون سلول ها از طریق فلوسیتومتری با آنتی بادی CD14 ارزیابی شد. به صورت تایم کورس با ساعت های صفر و 2 و6 و12 و24و48 ساعت با HMGA1 و HMGA2 و HMGB1و HMGB2 به صورت جداگانه تحریک شده و پس از استخراج RNA و ساخت cDNA ، میزان بیان TLR2 ، TLR4وTLR9 با روش Real Time PCR مورد ارزیابی قرار گرفت. میزان التهاب در بافت های اطراف کیست هیداتیک از طریق اندازه گیری سایتوکاین های التهابی IL-6 و IL-1 به روش الایزا با استفاده کیت مربوطه و بر اساس پروتکل کیت اندازه گیری شد. آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار Graphpad prism 7 و به منظور مقایسه آماری میزان بیان ژن ها از تست One-way ANOVA استفاده شد. P<0.05 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها : در این مطالعه بیان TLR9,TLR4, TLR2 در گروه بیماران پس از مواجهه با پروتئین های گروه HMG با گذشت زمان افزایش معنی داری از خود نشان داد که این افزایش در 24 ساعت بعد از تحریک به صورت چشمگیری بود. میزان هر دو سایتوکاین التهابی IL-6 و IL-1 به نسبت معنا داری در گروه بیماران افزایش یافت.