بررسی علل و ویژگی های بالینی تشنج نوزادی در بیماران بستری در بخش NICU بیمارستان کودکان تبریز
چکیده
با توجه به اینکه دوره نوزادی از مهم ترین دوره های رشد و نمو مغزی است و تشنج در این سن می تواند اثرات زیادی داشته باشد و با توجه به این نکته که مطالعات مختلف در کشور ها و حتی استان های مختلف کشور خودمان تفاوت های زیادی را نشان می دهند و با توجه به نبود مطالعه مشابه در منطقه، هدف از مطالعه حاضر تعیین علل و ویژگی های بالینی تشنج نوزادی در بیماران بستری در بخش NICU بیمارستان کودکان تبریز می باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه گذشته نگر مقطعی، بعد از کسب کد اخلاق با مراجعه به بایگانی بیمارستان کودکان تبریز پرونده بیمارانی که با تشخیص تشنج نوزادی از تاریخ 30/10/96 تا 30/10/99 در بخش NICU بستری شده اند خارج و اطلاعات بیماران شامل سن، جنس، وزن هنگام تولد، سن حاملگی، نوع زایمان، آپگار، الکترولیت های سرم، نوع تشنج، سابقه فامیلی، مرگ ومیر و طول مدت بستری و علت تشنج در فرم جمع آوری اطلاعات وارد شدند. در این مطالعه پیامد بالینی بیماران با مرگ و میر و طول مدت بستری سنجش گردید.
یافته ها: در این مطالعه که به صورت مقطعی گذشته نگر انجام شد، اطلاعات پرونده بالینی ۱۰۰ نوزاد زیر ۲۸ روز که با شکایت اولیه تشنج نوزادی به بیمارستان آموزشی درمانی کودکان تبریز مراجعه کرده اند مورد بررسی قرار گرفتند. پس از معاینه بالینی و ارزیابی بیماران، تشنج نوزادی در ۲۴ بیمار R/O گردید و در نهایت ۷۶ بیمار مورد مطالعه قرار گرفتند. یافته های EEG در ۲۴ بیمار (۶/۳۱ درصد) abnormal، ۱۱ بیمار (۵/۱۴ درصد) mildly abnormal، ۲۵ بیمار (۹/۳۲ درصد) نرمال و ۱۶ مورد (۱/۲۱ درصد) موجود نبود. میانگین طول مدت بستری ۴۴/۷ ± ۹۰/۹ روز (با دامنه ۱ تا ۳۵ روز) بود و ۶ مورد (۹/۷ درصد) مرگ و میر وجود داشت. شایع ترین اتیولوژی تشنج نوزادی مربوط به HIE (۲/۵۹ درصد) بود.