بررسی تاثیر اینترفرون-بتا 1b(zifron) در بهبود بالینی و پیش آگهی بیماران مبتلا به COVID-19 در بیمارستان امام رضا (ع) تبریز

Abstract

درمانهایی که هدف آن به تنهایی خود ویروس باشد قادر به کنترل عفونت های پاتوژن شدید نیست. از اینرو استفاده از درمانهایی که پاسخ التهابی را کنترل نمایند ضروری به نظر می رسد؛ لذا با توجه به مطالب ذکر شده این مطالعه با هدف بررسی تاثیر اینترفرون--بتا 1b (zifron) در بهبود بالینی و پیش آگهی بیماران مبتلا به COVID-19 در بیمارستان امام رضا (ع) تبریز انجام شد. روش کار:در این مطالعه کارآزمایی بالینی 200 بیمار مبتلا به کووید 19 بستری در بیمارستان امام رضا ( وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز) بدون کور سازی و به روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند و پس از تخصیص تصادفی بلوک بندی شده متعادل به گروه های مربوطه وراد مطالعه شدند. این بیماران درمان آنتی ویرال پیشنهادی که در پروتکل کشوری بود یعنی (Kaletra(loprnavir-Ritonavir را دریافت کردند و علاوه از آن به عنوان هدف قرار دادن پاسخ التهابی بیمار، این بیماران تحت درمان اینترفرون--بتا 1b (zifron) با دوز 250میکروگرم زیر جلدی به فرم یک روز در میان تا حداکثر 5 دوز قرار گرفتند. شاخص های میزان بقا، میزان بهبودی، میزان بهبودی ریه، وضعیت تست های تنفسی و میزان مرگ و میر بین دو گروه مقایسه شد و داده ها با آزمون های آماری مربوطه تحیلیل و مقایسه شدند. P کمتر از 05/0 معنادار تلقی شد. یافته ها : در مقایسه دو گروه از نظر میزان بهبودی در سی تی اسکن، تفاوت معنی داری از لحاظ آماری مشاهده شد. به گونه ای که بهبودی بیش از 50 درصد در سی تی اسکن، در 4/71 درصد از بیماران تحت درمان با اینترفرون -بتا 1b ، و 9/47 درصد از بیماران گروه کنترل حاصل شده بود . مرگ و میر در تعداد 20 نفر (%6/28) از بیماران گروه درمان با اینترفرون -بتا 1b ، و در تعداد 45 نفر (%3/56) از بیماران گروه کنترل گزارش گردید.