تأثیر لووتیروکسین خوراکی بر خونریزی و میزان هموگلوبین حین و پس از جراحی تعویض مفصل لگن در بیماران با سابقه بیماری های قلبی: یک کارآزمایی بالینی
Abstract
با توجه به اینکه خونریزی در حین جراحی تعویض مفصل لگن می تواند نتایج مثبت عمل جراحی را با مشکل مواجه سازد؛ همچنین با توجه به اینکه افرادی که کاندید عمل جراحی تعویض مفصل لگن هستن در اکثر مواقع دارای بیماری های قلبی نیز هستند و خونریزی در افراد با سابقه بیماری های قلبی می تواند بر مرگ و میر پس از جراحی اثرات نامطلوبی بر جای بگذارد و اینکه ممکن است کاهش هورمون های تیروئیدی در حین عمل جراحی از عوامل موثر بر میزان خونریزی باشند و همچنین نتایج ضد و نقیض مطالعات انجام شده در این زمینه بر آن شدیم تا مطالعه حاضر را با هدف بررسی تأثیر لووتیروکسین خوراکی بر خونریزی و میزان هموگلوبین حین و پس از جراحی تعویض مفصل لگن در بیماران با سابقه بیماری های قلبی به انجام برسانیم.
روش کار: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی شده و بدون کورسازی می باشد که در 40 بیمار کاندید عمل جراحی تعویض مفصل هیپ و سابقه بیماری های قلبی در تبریز انجام شد. بیماران به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. برای گروه مداخله، در زمان های مختلف ( قبا از جراحی و در حین جراحی) هر بار 20 میکروگرم قرص لووتیروکسین داده شد در گروه کنترل نیز پلاسبو دریافت نمودند و میزان هموگلوبین، خونریزی و نیز نیاز به ترانسفوزیون خون بین دو گروه با آزمون های آماری مربوطه مقایسه شدند .
یافته ها : نتایج حاکی از آن بود که میزان هموگلوبین پس از روز چهارم نسبت به قبل از جراحی به صورت غیرمعناداری کاهش یافته است(251/0=P) در حالی که میزان هموگلوبین در گروه کنترل به صورت معناداری در روز آخر نسبت به قبل از جراحی کاهش یافته است(021/0=P). میزان خونریزی در گروه کنترل به صورت معناداری در تمامی زمان ها مشاهده شده است(033/0=P) در حالی که میزان خونریزی در گروه مداخله با شدت کمتر و غیرمعناداری بوده است(139/0=P)؛ مقایسه میزان سرم دریافتی (001/0=P)، حجم خون دریافتی(021/0=P) و ادرار مشاهده شده در کیسه ادرار(003/0=P) نیز حاکی از آن بود که این موارد نیز در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل به صورت معناداری کمتر بود. سطح سرمی T3 در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل با کاهش کمتری همراه بود و بین این دو متغیر اختلافات آماری معناداری وجود داشت(011/0=P).