نقش توام درمانی پروبیوتیک و زینک در پیشگیری از عود مجدد آنسفالوپاتی کبدی(پیشگیری ثانویه) در بیماران سیروتیک
Abstract
مقدمه: آنسفالوپاتی کبدی (HE) یک اختلال جدی ناتوان کننده و اغلب پیشرونده شامل عوارض نوروسایکیاتریک
مرتبط با بیماری جبران نشده کبد است. سالها درمان نگهدارنده با لاکتولوز به عنوان درمان استاندارد در پیشگیری
از HE در نظر گرفته شده است. اما داده های بدست آمده از مطالعات بالینی نشان دهنده امکان وجود گزینه های
درمانی دیگری میباشد که با عارضه جانبی کمتر، پذیرش بهتری داشته و پروفایل بیماری را بهبود میبخشند. به
نظر میرسد توام درمانی پروبیوتیک و زینک به دلیل مزایای بالقوه و عارضه جانبی محدود، گزینه درمانی مناسبی
جهت کاهش سطح آمونیاک و پیشگیری از عود HE و بهبود کیفیت زندگی و خواب بیماران باشد.هدف: بررسی
نقش توام درمانی پروبیوتیک و زینک در پیشگیری از HE در بیماران با سیروز کبدی جبران نشده.روش کار: این
مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی بود که 45 بیمار با سیروز کبدی جبران نشده، به صورت تصادفی انتخاب و
به مدت 3 ماه در سه گروه 15 نفره وارد شدند. گروه A، روزانه درمان استاندارد لاکتولوز را دریافت کردند. گروه
B ، روزانه پروبیوتیک و لاکتولوز دریافت کردند. گروه C ، روزانه پروبیوتیک، زینک و لاکتولوز دریافت کردند.
یافته ها: درکیفیت زندگی بیماران، در گروه های B و C نسبت به گروه کنترل، بهبود قابل توجهی ملاحظه
گردید. همچنین بهبود کیفیت خواب بیماران در گروه C، قابل توجه بوده درحالی که درگروه B و گروه کنترل،
تفاوت معنی داری از این نظر مشاهده نشد. از نظر بررسی عود HE ، سطح آمونیاک و همچنین امتیاز MELD
بیماران، در طی 3 ماه مطالعه، تفاوت آماری معنی داری بین 3 گروه وجود نداشت.نتیجه گیری: تجویز هم زمان
پروبیوتیک و زینک در بیماران با سیروز کبدی جبران نشده، تاثیر قابل توجهی در بهبود کیفیت زندگی و کیفیت
خواب بیماران در مقایسه با درمان استاندارد داشت؛ اما در پیشگیری از عود HE و کاهش سطح آمونیاک تفاوت
معنی داری ایجاد نکرد.