تأثیر تغییر اجزاء نیمرخ بر جذابیت آن در بیماران class II division 1 به دنبال درمان camouflage ارتودنسی

Abstract

زمینه و هدف: هدف از این مطالعه تعیین تأثیر تغییر اجزاء نیمرخ بر جذابیت آن در بیماران class II division 1 بدنبال درمان camouflage ارتودنسیمیباشد. مواد و روش اجرا: تصویر یک بیمار خانم بالغ و یک آقای بالغ با مال اکلوژن class II division 1 دارای نقص قدامی-خلفی مندیبل از بخش ارتودنسی دانشکده دندانپزشکی تبریز انتخاب شد. در ویژگیهای نیمرخ که شامل تیپ بینی، زاویه نازوفرونتال، زاویه سرویکومنتال و برجستگی بینی است، توسط خود محقق و با نرم‌افزار Adobe Photoshop CC 2019 v20 تغییراتی داده شد. در هر یک از موارد، سه حالت لب بدون رترکشن، با رترکشن حداقل و با رترکشن حداکثر طراحی شد. از مردم عادی دارای حداقل تحصیلات معین و فاقد پیش زمینه در مورد دندانپزشکی و علوم زیبایی شناختی تقاضا شد تا به تصاویر بدست آمده از لحاظ جذابیت در Visual analogue scale متیاز دهند. داده های به دست آ مده ازمطالعه توسطSPSSنسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در ابتدا پارامترهای آمار توصیفی برای هرتصویرمحاسبه شد،وسپس تفاوت احتمالی تصاویر (ازلحاظجذابیت ازمنظرارزیابی کنندگان) باآزمونآماریrepeated measures ANOVAو یا آزمونFreidmanمورد بررسی قرار گرفت. (خطای نوع اوّل قابل قبول در این مطالعه، 05/0 مفروض است) یافته ها:در میان تمامی تغییرات اعمال شده در پروفایل بیماران با نقص مندیبل و مستقل از درمان ارتودنسی جهت رترکشن لب بالا و میزان رترکشن، تیپ بینی 57 درجه (بینی سر پایین)، بینی با پل برجسته (Dorsal hump) و بینی با پل فرورفته (Saddle nose) نیمرخ کمترین امتیاز را کسب کردند. به جز تیپ بینی افزایش یافته در بیماران مرد و زن و نیز زاویه نازوفرونتال افزایش یافته در بیماران زن، در بقیه موارد درمان camouflage تأثیر معنی‌داری بر جذابیت نیمرخ نداشت. نتایج: به نظر میرسد درمان camouflage برای اکثر بیماران با نقص مندیبل، تأثیر قابل توجهی بر جذابیت نیمرخ ندارد. بینی سر بالا و نیز زاویه نازوفرونتال افزایش یافته، هر دو، در بیماران زن با نقص مندیبل محدودیتی برایدرمان Camouflage یا رترکشن حداکثریهستند.در بیماران مرد با نقص مندیبل و بینی سربالا، درمان camouflage با رترکشن حداقلی به طور معنی‌داری بر جذابیت نیمرخ می‌افزاید.