بررسی تاثیر خاموش کردن NET1 بر اثرات آپوپتوتیک Methotrexate در لوسمی لنفوبلاستیک حاد

Abstract

ایمونوتراپی یکی از راههای نوین و موثر در درمان انواع سرطان از جمله لوسمی ها می باشد. لوسمی لنفوسیتی حاد (ALL) یکی از بدخیمی های خونی رایج است علی رغم پیشرفت های حاصله، هنوز درمان موثری علیه آن یافت نشده است. هرچند شیمی درمانی هنوز اولین انتخاب برای کنترل این بیماری است، کارایی این روش در بیماران مختلف متفاوت بوده و در بسیاری از بیماران مقاومت به درمان مشاهده می شود. در نتیجه یافتن راههایی که بتواند کارایی شیمی درمانی را افزایش داده و حساسیت سلول ها به شیمی درمانی را افزایش دهد از الویت های پژوهشی بسیاری از محققان می باشد. در این مطالعه تصمیم گرفته شد با مهار بیان NET1 که نقش مهمی در ایجاد مقاومت به درمان ایفا می کند، حساسیت سلول های لوسمیک به داروی متوتروکسات را افزایش دهیم. مواد و روش¬ها: این مطالعه بر روی سلول های تک هسته ای خون محیطی ۱۰ نفر بیمار ALL و ۱۰ نفر فرد نرمال و همچنین رده های سلولی Jurkat و NALM-6 انجام پذیرفت. به منظور القای حساسیت به متوتروکسات در سلول های بدخیم، از نانوذرات تری متیل کیتوزان پوشده شده با کربوکسی متیل دکستران برای انتقال NET-1 siRNA و متوتروکسات به سلول ها استفاده شد. بعد از ترانسفکشن سلول ها، تاثیر درمان ترکیبی بر روی بقای سلول ها و بیان ژن های هدف ارزیابی گردید. یافته ها : نتایج این مطاله نشان داد که خواص فیزیکوشیمیایی مناسب نانوذرات سنتز شده موجب ترانسفکشن موثر سلول های بدخیم می گردد. ترانسفکشن سلول ها بطور موثری بقای سلول ها را کاهش داده و موجب القای آپوپتوز در سلول های سرطانی گشت. همچنین، درمان ترکیبی بصورت چشمگیری موجب کاهش بیان فاکتورهای دخیل در رشد و گسترش سلول های بدخیم شد.