برآورد بروز مننژیت های آسپتیک به دنبال تزریق واکسن MMR و ارتباط آن با نوع واکسن تزریق شده

Abstract

از آنجا که در ایران نیز همسو با دیگر کشورهاي پیشرفته جهان از میزان بروز بیماري هاي قابل پیشگیري با واکسن کاسته شده پیگیري و گزارش عوارض ناشی از واکسن بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است،از طرفی دیگر با توجه به اینکه عفونت دستگاه عصبی مرکزي میتواند به شکل موضعی یا عمومی باشد و مننژیت آسپتیک و مننگوانسفالیت دو نوع از عوارض اوریون (به صورت ویروس وحشی یا واکسن) می باشند بر آن شدیم تا مطالعه حاضر را با هدف برآورد بروز مننژیت های آسپتیک به دنبال تزریق واکسن MMR و ارتباط آن با نوع واکسن تزریق شده به انجام برسانیم. روش کار: پژوهش حاضر ﯾﮏ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ ﺑﻮده و ﺑﻪ صورت مقطعی همه بیمارانی که در سالهای 99-1395 در بیمارستان کودکان تبریز پرونده آنان موجود بود، انجام شد. تمام اطلاعات بیماران از پرونده پزشکی آنان استخراج شد و در پرسشنامه موجود ثبت شدند. نمونه گیری در این مطالعه به صورت تمام شماری بود. تمام موارد مننژیت آسپتیک که در 13 ماهگی تا 14 ماهگی رخ داده بود و در شرح حال سابقه تزریق واکسن MMR در یک ماه قبل وجود داشت، استخراج شده و اطلاعات آن ثبت شد؛ سپس براساس مشخصات بیمار و با همکاری معاونت بهداشتی و از طریق batch number (شماره سریال) واکسن اطلاعات مربوط به نوع واکسن استخراج شد. در پرسشنامه مذکور مشخصات دموگرافیک، عارضه واکسن، batch number (شماره سریال) واکسن، تاریخ واکسیناسیون و سایر موارد مورد نظر وارد شد. یافته ها: شیوع مننژیت آسپتیک به دنبال واکسن MMR در کودکان 13 تا 14 ماه برابر 2/1 درصد بود؛ شایع ترین علامت دیده شده تب(111 نفر) و بیقرای(109 نفر) بود که در اکثر کودکان دیده شد. فاصله بین تزریق واکسن و بستری در کودکان تزریق کننده واکسن سرم انستیتو هند به صورت معناداری کمتر از واکسن موسسه زاری بود؛ به این معنا که واکسن سرم انستیتو هند در مدت زمان کوتاه تری منجر به بروز عارضه شد؛ همچنین تب، تشنج و درجه حرارت در کودکانی که واکسن موسسه سرم انستیتو هند را تزریق کرده بودند به صورت معناداری بیشتر از کودکانی بود که واکسن ساخت موسسه زاری را تزریق کرده بودند.