بررسی تاثیر استرس و میدان الکترومغناطیس با فرکانس بسیار کم پیش از بارداری و طی دوران بارداری بر حافظه فضایی و بیان BDNF در هیپو کمپ زاده¬های نر

Abstract

این مطالعه با هدف تعیین اثر استرس و میدان الکترومغناطیسی با فرکانس بسیار کم (ELF-EMF) قبل و در طی بارداری بر فضایی حافظه و سطح BDNF هیپوکمپ زاده های نر بزرگسال انجام شد. مواد و روشها: موش های ویستار ماده به طور تصادفی به چهار گروه (6تایی) تقسیم شدند: گروه کنترل(C) (مواجهه با میدان الکترومغناطیسی خاموش بدون مواجهه با محرک های استرس زا)، گروه استرس(S) (مواجهه با محرک های استرس زا)، گروه میدان الکترومغناطیسی (EMF) (مواجهه با امواج الکترومغناطیس با فرکانس بسیار کم) و گروه استرس توام با میدان الکترومغناطیسی(S+EMF) (مواجهه همزمان با عوامل استرس زا و میدان الکترومغناطیسی). حیوانات قبل از بارداری و طی بارداری (به مدت 42 روز) مداخلات را دریافت کردند. سپس در روز 90 پس از تولد آزمون حافظه فضایی ماز آبی موریس روی زاده ها انجام شد و سطوح BDNF هیپوکمپ با روش وسترن بلاتینگ و BDNF و کورتیکوسترون سرم آنها به روش ELISA اندازه گیری شد. یافته ها: استرس پیش از بارداری و طی دوران بارداری اثری برحافظه فضایی زاده های نر نداشت، با اینحال باعث کاهش میزان BDNF و افزایش کورتیکوسترون سرم گردید. میدان الکترومغناطیسی اثری بر حافظه فضایی و میزان کورتیکوسترون و BDNF سرم نداشت، ولی میزان BDNF هیپوکمپ را افزایش داد. القاء همزمان استرس با میدان الکترومغناطیسی مرحله اکتساب حافظه فضایی را مختل کرد و موجب کاهش BDNF سرم گردید.