ارتباط پلی مورفیسم ژن گیرنده سروتونین - 2A با براکسیسم شبانه : مرور نظام مند و متاآنالیز

Abstract

مقدمه و هدف : عوامل ژنتیکی ممکن است بر پاتوژنز براکسیسم شبانه تأثیر بگذارد. اگرچه ارتباط بین پلی مورفیسم ژن گیرنده سروتونین 5-هیدروکسی تریپتامین 2A (5-HTR2A) و براکسیسم شبانه بررسی شده است، یافته های متناقضی کشف شده است. در نتیجه، متاآنالیز برای جمع آوری نتایج کامل در مورد این موضوع انجام شد. روش و مواد : پایگاه‌های اطلاعاتی PubMed، Web of Science، Embase و Scopus برای همه مقالات حاوی چکیده‌های انگلیسی تا آوریل 2022 جستجو شدند. از کلمات کلیدی پزشکی به دو صورتMESH و آزاد در جستجوها استفاده شد. تست Cochrane و تست اماری I2 برای تعیین درصد ناهمگونی در تحقیقات متعدد به کار گرفته شد. برای انجام آنالیزها از نرم افزار جامع متاآنالیز CMA v.2.0 استفاده شد. نتایج : پنج مقاله مناسب برای متاآنالیز از 39 مقاله به دست آمده در طول جستجوی اولیه انتخاب شدند. متاآنالیز نشان داد که پلی‌مورفیسم 5-HTR2A هیچ ارتباطی با استعداد براکسیسم شبانه در مدل‌های مورد مطالعه ندارد.(P-Value > 0.05) نتیجه گیری : تجزیه و تحلیل نسبت ترکیبی odds هیچ ارتباط آماری معنی داری بین پلی مورفیسم ژن 5-HTR2A با براکسیسم شبانه نشان نداد. با این وجود، این یافته ها نیاز به تایید از طریق تحقیقات با حجم نمونه بزرگ دارد. شناسایی مارکرهای ژنتیکی برای براکسیسم شبانه ممکن است به روشن شدن و گسترش دانش فعلی ما در مورد آسیب شناسی فیزیوپاتولوژی براکسیسم کمک کند. واژه‌های کلیدی: پلی مورفیسم، ژنتیکی. براکسیسم شبانه؛ گیرنده ها، سروتونین؛ متاآنالیز.