جداسازی آنزیم ال-آسپارژیناز از باکتری های باسیلوس سوبتیلیس جدا شده از عسل بومی ایران
چکیده
آنزیم ال-آسپاراژیناز هیدرولیز اسید آمینه غیر ضروری ال-آسپاراژین به اسید آسپارتیک و آمونیوم را تسریع می
کند. سلول های لوسمی لنفوبلاستیک حاد و برخی از سلولهای توموری قادر به سنتز اسید آمینه آسپاراژین نیستند،
درحالی که سلولهای طبیعی قادر به ساخت آسپاراژین مورد نیاز خود هستند. بنابراین سلول های لوسمیک به
مقدار زیادی آسپاراژین نیاز دارند و زنده ماندن این سلولها وابسته به حضور آسپاراژین می باشد. بنابراین حضور
تجزیه کننده های این اسید آمینه در گردش خون بیماران منجر به القای مرگ سلولی می شود. هدف: جداسازی
آنزیم ال-آسپارژیناز از باکتری باسیلوس سوبتیلیس جدا شده از عسل بومی ایران . روش کار :در ابتدا باکتری های
بهینه شده از نظر تولید آنزیم در محیط نوترینت براث در دمای 37 درجه سانتیگراد کشت داده می شوند. این
محیط کشت حاوی مواد ضروری برای تولید آسپارژیناز می باشد.بعد از مرحله انکوباسیون به مدت 72 ساعت،
محیط کشت حاوی آنزیم توسط سانتریفوژ با 6000 دور در دقیقه به مدت 20 دقیقه در دمای 4 درجه سانتیگراد
از سلولها جدا می شود. میزان توتال پروتئین با روش برادفورد سنجیده می شود. در مرحله بعد با استفاده از پلی
اتیلن گلیکول 6000 دالتون با درصد های مختلف و در pH های مختلف، ال-آسپارژیناز رسوب داده می شود و
در پایان میزان جداسازی با استفاده از روش الکتروفورز بررسی می شود. یافته ها: پس از بررسی تمامی ژل ها و
انطباق آنها با نمودار برادفورد، نتایج بدست آمده حاکی از غلظت بسیار پایین پروتئین های استخراج شده از نمونه
ها می باشد که فقط در باکتری Kh2 که بیشترین میزان تولید آنزیم را در بین بقیه نمونه ها داشت و در pH برابر
6 و درصدهای 10 و 15 درصد PEG با وزن مولکولی 6 کیلودالتون باندهایی مشاهده شد.