تاثیر تغییر مساحت کانکتورهای پروتزهای ثابت سه واحدی زیرکونیا در انواع اشکال silhouette و elliptical بر استحکام فشاری و خمشي آن ها

Abstract

با وجود پیشرفت های زیادی که در زمینه ی ترمیم های تمام سرامیکي انجام گرفته است با این حال برای کامل شدن اطلاعات، مطالعه در این زمینه همچنان ادامه دارد. لذا هدف از این مطالعه مقایسه ی استحکام شکست و خمشی در پروتز های ثابت سه واحدی زیرکونیای دارای کانکتور های silhouette و ellipticalساخته شده به روش CAD/CAM برای ناحیه خلفي مي باشد. مواد و روش‌ها دندان های مولر اول و پرمولر اول فك پایین به عنوان دندان های پایه برای پروتز FPD انتخاب شد و روی مدل پلاستیکي فك آماده سازی دندان ها انجام گشت. از مدل پلاستیکي با سیلیکون قالب گرفته و کست آن با دای استون ریخته شد. کست اسکن شده و نمونه های FPD در دو گروه با اشکال کانکتور silhouette و elliptical که هر گروه ۳ زیرگروه با مساحت کانکتور mm2 ۸، mm2 ۱۰ و mm2 ۱۲ داشت، با سیستم CAD/CAM طراحي و ساخته شد. سپس نمونه های زیرکونیا تمیز و سینتر و سند بلاست شدند. نمونه های آماده شده بر روی دندان های پایه ی کست ریختگي که متعاقبا با قالب گیری مجدد از مدل پلاستیکي و انجام فرایند های ریختگي تهیه شد، سمان شده و قبل از انجام تست به مدت ۴۸ ساعت در محلول بزاق در دمای ۳۷ درجه نگه داشته شد. در مرحله آخر استحکام خمشی نمونه ها با دستگاه universal testing machine و تست خمش سه نقطه ای سنجیده شد. نتایج میزان استحکام شکست در بین silhouette و Elliptical تفاوت معنی‌داری ندارد (P value > 0.05). میزان استحکام شکست در مساحت 12 میلی متر مربع بطور معنی‌داری بیشتر از مساحت 8 و 10 میلی متر مربع است (P value < 0.05). نتیجه گیری در پروتز های ثابت سه واحدی زیرکونیا با کانکتور های به شکل بیضوی و یا silhouette با مساحت های 8، 10 و 12 میلی متر مربع، استحکام خمشی و استحکام شکست تحت تاثیر شکل کانکتور نیست. با این وجود میزان استحکام شکست با افزایش مساحت کانکتور افزایش می یابد.