ارزیابی فشار شریان ریوی در پاسخ به فعالیت در بیماران مبتلا به تنگی غیر شدید دریچه میترال بعد از کامیشروتومی و ارتباط آن با برخی از متغیرهای اکوکاردیوگرافی
Abstract
طبق تعریف افزایش فشار خون ریوی معادل فشار خون میانگین شریان ریوی حداقل 25 میلی متر جیوه در حالت استراحت می باشد که البته درافراد سالم میانگین حدود 14 میلی متر جیوه است و در فشار خون میانگین 25 بیمار به طور قطعی دچار افزایش فشار خون ریوی شده است.یکی از درمان های فعلی تنگی دریچه میترال انجام کومیشروتومی از طریق پوست می باشد. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی فشار شریان ریوی در پاسخ به فعالیت در بیماران مبتلا به تنگی غیر شدید دریچه میترال بعد از کامیشروتومی و ارتباط آن با برخی از متغیرهای اکوکاردیوگرافی می باشد.
مواد و روش ها: تعداد 200 بیمار مبتلا به تنگی غیر شدید دریچه میترال در بیماران با سابقه کویشروتومی میترال مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان شهیدمدنی تبریز و سازگار با معیارهای ورود و خروج وارد مطالعه شدند. اکوکاردیوگرافی در تمام بیماران در حالت خوابیده به پهلوی چپ انجام پذیرفت و متغیرهای فشار سیستولیک شریان ریوی، کسر تخلیه بطن چپ، وجود سایر اختلالات دریچه ای همراه همانند نارسایی تری کوسپید، گرادیان دریچه ی میترال و سایز دهلیز چپ اندازه گیری شد. بیماران با فشار سیتولیک شریان ریوی زیر 60 میلی متر جیوه تحت تست ورزش به روش Bruce قرار گرفتند. فشار سیستولیک شریان ریوی در همان پوزیشن قبلی بلافاصله پس از اتمام تست ورزش اندازه گیری شد و متغیرهای به دست آمده تحت آنالیز قرار گرفت.
یافته ها: میزان افزایش فشار شریان ریوی، به میزان mmHg 08/9 ± 44/9 از mmHg 23/9 ± 80/33 (mmHg 20-55) در حال استراحت به mmHg 06/11 ± 24/43 (mmHg 26-67) پس از فعالیت بدنی افزایش پیدا کرد؛ که تفاوت آماری معنی داری بین فشار شریان ریوی در حال استراحت با فشار شریان ریوی پس از فعالیت فیزیکی مشاهده شد (001/0p=؛ 612/0r=). همچنین در 32 بیمار (16 درصد) فشار شریان ریوی پس از فعالیت بدنی به بالای mmHg 60 رسیده بود که میانگین فشار شریان ریوی بیماران ذکر شده برابر mmHg 84/1 ± 12/63 بود. بین افزایش فشار سیستولیک شریان ریوی و قطر دهلیز چپ رابطه آماری معنی دار و معکوسی مشاهده شد (۰۰۱/۰p=؛ ۴۷۹/۰- r=). از بین ۳۲ بیمار که افزایش فشار شریان ریوی بالای mmHg ۶۰ داشتند، ۶ مورد (۸/۱۸ درصد) MR غیر شدید یا پیشرونده و ۲۶ مورد (۹/۶۱ درصد) MR شدید داشتند. بنابراین اغلب بیماران نارسایی شدید میترال داشتند.