تدوین و ارزیابی دستورالعمل حمایت خانواده در احیا کودک در بخش های کودکان: یک مطالعه ترکیبی متوالی اکتشافی
Abstract
چکیده فارسی
مقدمه: احیای کودک یکی از بحرانی ترین زمان هایی است که والدین به حمایت نیاز دارند و حمایت از والدین برای ارائه مراقبت خانواده محور در محیط های مراقبت بحرانی ضروری می باشد.
هدف: توسعه و ارزیابی دستورالعمل حمایت خانواده در احیا در بخش های کودکان
روش پژوهش: پژوهش حاضر یک مطالعه ترکیبی با رویکرد اکتشافی است که شامل چند مرحله ی: کیفی (تحلیل محتوا، مرور سیستماتیک، دلفی)، مرحله اتصال مرحله کیفی به مرحله کمی، کمی و تفسیر داده های کمی و کیفی (تدوین دستورالعمل) می باشد.
مطالعه کیفی با استفاده از تحلیل محتوا انجام شد. شرکت کنندگان 17 والدین و 13 تیم درمان بودند که تجربیات و دیدگاه های خود را در مورد حمایت والدین برای احیای کودک از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته و عمیق به اشتراک گذاشتند. مدل PRISMA، مرورسیستماتیک را برای مطالعات منتشر شده در Google Scholar، PubMed، MEDLINE، CINAHL، Cochrane و Scopus را تا پایان سال 1400 هدایت کرد. جهت مشورت با گروهی از صاحب نظران از روش دلفی کلاسیک برای طراحی توصیه های دستورالعمل استفاده شد. این دستورالعمل ها در مرحله کمی با یک مطالعه نیمه تجربی، پس از استفاده از دستورالعمل ها در بخش های مراقبت بحرانی بیمارستان های کودکان مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته ها: بر اساس تحلیل محتوا، شرکت کنندگان در این مطالعه تجارب و درک شان درباره ی حمایت از والدین در زمان احیای کودک را در پنج طبقه بیان کردند: 1) اشتراک گذاری اطلاعات احیا (آگاهی دادن پیرامون احیا، هرج و مرج در ارائه اطلاعات و ارائه اطلاعات اقتضائی)، 2) حمایتگر والدین (لزوم حضور حامی والدین، انتظارات مورد نیاز از فرد حامی و نیاز به فرد حامی مجرب)، 3) شمشیر دولبه حضور والدین (دوگانگی اجازه حضور والدین و دوگانگی تمایل والدین به حضور)، 4) تعاملات حمایتی (نیازمند ارتباط حرفه ای، دوگانگی روابط پیرامونی والدین و نیازمند حمایت های معنوی و فرهنگی) و 5) موانع حمایتی (موانع مربوط به تیم احیا، موانع محیطی حمایت و موانع اقتصادی حمایت).
توصیه های استخراج شده از تحلیل محتوا، مرور سیستماتیک ودلفی با هم ادغام شده و به صورت توصیه هایی برای حمایت از والدین در زمان احیای کودک آماده گردید. در نهایت پنج دستورالعمل در جهت حمایت از والدین در فرآیند احیا تهیه گردید: دستورالعمل حمایت از والدین قبل از احیا، زمان احیا، بعد از احیای موفق، بعد از احیای ناموفق و دستورالعمل وظایف و ویژگی های حامی والدین.
نتایج ارزیابی این دستورالعمل ها در مرحله کمی نشان داد که استفاده از این دستورالعمل ها در کاهش استرس حاد والدین در فرآیند احیا تأثیر دارد که از نظر آماری معنی دار بود (015/0>P ، 78/8 ± 25/20). استفاده از این دستورالعمل ها در افزایش درک پرسنل از مراقبت خانواده محور (03/10 ± 84/61 vs 95/9 ± 69/71)، حساسیت فرهنگی تیم درمان (51/4 ± 81/22 vs 22/4 ± 45/24) و درک والدین از نیازهای والدین سوگوار (29/38 ± 08/287 vs 41/41 ± 24/299) تأثیر دارد که از نظر آماری معنی دار بود (001/0>P).
در نهایت، بر اساس نتایج AGREE II نمره بالای 70 درصد نشان دهنده مناسب بودن هر یک از دستورالعمل ها در حمایت از والدین در فرآیند احیای کودک می باشد.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه دستورالعمل هایی را برای حمایت از والدین در بحران احیای فرزندشان ارائه می دهد، به طوری که تیم درمان بتوانند حمایت هایی را از والدین قبل از احیا در جهت آمادگی آنها برای بحران پیش رو؛ در حین احیا توسط فرد حامی والدین؛ بعد از احیای موفق و احتمال احیای مجدد؛ بعد از احیای ناموفق در جهت وداع والد و کودک و حمایت از والدین مصیبت زده داشته باشند. در نهایت این دستورالعمل ها می توانند برای تقویت شیوه های مراقبت خانواده محور در محیط های مراقبت بحرانی کودکان مورد استفاده قرار گیرد.