بررسی مانگاری پوشش نانوکامپوزیت ژلاتین کورکومین روی هیلینگ اباتمنت های تیتانیومی

Abstract

مقدمه: با توجه به اهمیت پیشگیری از پری‌ایمپلنتایتیس در ایمپلنت‌های دندانی ، این مطالعه با هدف روکش دهی هیلینگ اباتمنت‌های پوشیده شده با ماده آنتی میکروبیال نانوکامپوزیت های ژلاتین-کورکومین و ارزیابی ثبات این پوشش بر روی هیلینگ اباتمنت مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: در یک مطالعه آزمایشگاهی، 16 نمونه مورد مطالعه قرار گرفت. هیلینگ اباتمنت‌های تیتانیومی با نانوکمپوزیت ژلاتین-کورکومین روکش داده شد. برای پوشش دهی از روش dip coating استفاده شد. نمونه های پوشش داده شده در زمان های بلافاصله، یک روز، سی روز و شصت روز بعد از روکش دهی در محلول sbf مورد ارزیابی ثبات قرار گرفتند. بدین منظور، میکروسکوپ الکترونی ( SEM ) برای بررسی ریزساختار و مورفولوژی پوشش ها و اشعه ایکس (energy dispersive X-ray (EDAX)) برای تعیین ترکیب پوشش ها استفاده شد. همچنین وزن نمودن هیلینگ ها قبل و بعد از روکش دهی به کمک ترازوی دقیق دیجیتالی با دقت 0.0001 صورت گرفت. در نهایت داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 26 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. به منظور مقایسه تغییرات وزن نمونه ها درطول زمان از آنالیز واریانس اندازه های تکراری استفاده شد.تست تعقیبی جهت ارزیابی ارتباط جفتی بین گروه ها انجام شد. یافته ها: بر اساس نتایج به دست آمده از میکروسکوپ الکترونی در مورد مورفولوژی سطح هیلینگ روکش داده نشده، تصاویر به دست آمده یک سطح نسبتا صاف با ناهمواری های طبیعی سطحی نشان داد. در مورد سطح هیلینگ روکش داده شده (یک روز، سی روز و شصت روز)، تصاویر حاکی از روکش دهی موفق نانوکمپوزیت بر روی بدنه هیلینگ بود. آنالیز EDAX به صورت کیفی و کمی نشان داد که تمامی عناصر مربوط به کورکومین، ژلاتین و هیلینگ ایمپلنت در طیف های کیفی و در نتایج کمی حضور داشتند. اختلاف معنی دار وزنی برای هیلینگ بدون روکش با هر چهار گروه بلافاصله، یک روز، سی روز و شصت روز پس از روکش دهی مشاهده شد. افزایش معنی دار وزن هیلینگ پس از روکش دهی نشان دهنده روکش دهی موفق هیلینگ ها با نانوکمپوزیت ژلاتین-کورکومین می باشد. نتایج آماری تست تعقیبی نشان داد که میان همه گروه ها (بلافاصله، یک روز و سی روز) با گروه شصت روز پس از روکشی دهی اختلاف معنی داری از لحاظ وزن دارند. بین سایر گروه ها اختلاف معنی داری دیده نشد. این نتیجه بیانگر این نکته است که پوشش نانوکمپوزیتی هیلینگ ها حداقل تا سی روز پایدار است. بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد روکش دهی نانوکمپوزیت کورکومین-ژلاتین بر روی هیلینگ موفقیت آمیز بود و این روکش حداقل تا یک ماه ماندگاری داشت. این مطالعه یک مطالعه پایه جهت روکش دهی و ارزیابی پایداری روکش بود و در ادامه لازم است ارزیابی های بیشتر در حوزه های مختلف فیزیکوشیمیایی، مکانیکی و آنتی میکروبیال صورت بگیرد.