ارزیابی فاکتورهای دخیل در آسیب میوکارد قلبی به دنبال روش مداخله ای قلبی از طریق پوست در بیمارستان شهید مدنی
Abstract
یکی از روشهای رایج برای بازسازی رگ آسیب دیده در بیماران کرونری است. در دو دهه اخیر، پیشرفت PCI
تکنولوژی در PCI نتایج بهتری داشته است با این حال در 30 درصد بیماران منجر به بروز آسیب میوکارد قلبی
قبل از عمل (PMI) شده که این مسئله باعث کاهش مزیتهای این روش شده است. آنالیز خون این افراد نشان
میدهد که در بیماران PMI افزایش قابل توجهی در بعضی بیومارکرهای سرمی مانند کراتین فسفوکیناز MB ،
تروپونین T رخ داده است که باعث شده تا حدی بتوانیم وقوع PMI را پیش بینی کنیم. اهداف: 1 ( بررسی ارتباط
بیماریهای زمینه ای فرد با بروز آسیب میوکارد قلب در بیماران تحت انجام آنژیوپلاستی 2 ( بررسی ارتباط داروهای
مصرفی فرد با بروز آسیب میوکارد قلب در بیماران تحت انجام آنژیوپلاستی .3( بررسی ارتباط فاکتورهای دخیل
در آنژیوپلاستی فرد با بروز آسیب میوکارد قلب در بیماران تحت آنژیوپلاستی . روش کار: در این مطالعه پرونده
201 نفر بیمار، که تحت انجام آنژیوپلاستی انتخابی در بیمارستان شهید مدنی قرار گرفته اند، به صورت گذشته نگر
بررسی گردید. در این مطالعه ریسک فاکتورهای قلبی-عروقی بیماران از جمله سن، جنس، نوع بیماری، داروهای
مصرفی و فاکتورهای دخیل در آنژیوپلاستی همچون تعداد استنت و موقعیت عروق بررسی گردید. برای بررسی
داده ها از آنالیز Logistic Regression و آزمونهای همبستگی مثل Kendal Rank Correlation و Spearman
استفاده شد. یافته ها: 201 نفر بیمار واجد شرایط وارد این مطالعه شدند. بر اساس تجزیه اسپیرمن، بین داده
های کمی و کیفی موثر در بروز آسیب میوکارد قلبی، با عوامل مورد مطالعه از جمله بیماری های زمینه ای،
داروهای مصرفی و فاکتورهای تاثیرگذار در آنژیوپلاستی ارتباط معنی داری وجود دارد. نتیجه گیری: بر اساس
این مطالعه در بیمارستان شهید مدنی تبریز، بروز آسیب میوکارد قلبی به دنبال آنژیوپلاستی با موقعیت رگ
استنت گذاری شده، مصرف استاتین، نیترات و سن بالا مرتبط است اما این موضوع نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.