انطباق پذیری مسیر شغلی و ارتباط آن با کیفیت زندگی کاری در پرستاران شاغل در بخش اورژانس مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی تبریز سال 1399

Abstract

چکیده:مقدمه پرستاران بخش اورژانس در محیطی پراسترس کار می کنند که این می تواند سلامت روانی آن ها را تحت تاثیر قرار داده و باعث کاهش کیفیت زندگی کاری آن ها شود. مقوله کیفیت زندگی کاری از اهمیت خاصی برخوردار است، زیرا با کلیدی ترین عامل در تحقق اهداف سازمان، یعنی نیروی انسانی در ارتباط است. انطباق پذیری مسیر شغلی می تواند برآیندهای مثبتی نظیر رضایت از شغل، رضایت از زندگی، کاهش استرس شغلی، توسعه برنامه ریزی شغلی، ارتقاء کیفیت زندگی کاری و احساس موفقیت نسبت به شغل را برای فرد به همراه داشته باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین انطباق پذیری مسیر شغلی و ارتباط آن با کیفیت زندگی کاری در پرستاران شاغل در بخش اورژانس انجام شد.روش بررسیاین پژوهش یک مطالعه ی توصیفی- همبستگی از نوع مقطعی بود که با مشارکت 104 نفر از پرستاران شاغل در بخش اورژانس بیمارستان های آموزشی-درمانی شهر تبریز (امام رضا، شهدا، سینا، شهید مدنی، نیکوکاری، کودکان، الزهراء و رازی) که با روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شده بودند، انجام گرفت. در این مطالعه به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه انطباق پذیری مسیر شغلی ساویکاس و پرسشنامه کیفیت زندگی کاری بروکس و اندرسون استفاده شد. داده های جمع آوری شده توسط نرم افزار آماری SPSS(16) و با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی) تجزیه و تحلیل شدند. برای کلیه آزمون های آماری 05/0>p معنی دار در نظر گرفته شد.یافته هادر این مطالعه میانگین نمره کل انطباق پذیری شغلی و کیفیت زندگی کاری به ترتیب 01/25 ± 55/85 از دامنه ی قابل کسب 120-24 و 56/22 ± 15/141 از دامنه ی قابل کسب 252-42 بود که در حد متوسط هستند. در پرسشنامه انطباق پذیری مسیر شغلی، بیشترین نمره کسب شده مربوط به بعد اعتماد شغلی (89/20) و کمترین نمره کسب شده مربوط به بعد کنترل شغلی (25/20) بود. نتایج نشان داد که اکثریت پرستاران شرکت کننده در این مطالعه از کیفیت زندگی کاری متوسط (169-85) برخوردار بودند (6/85 درصد). همچنین نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین نمره کل انطباق پذیری مسیرشغلی و تمامی ابعاد آن با نمره کل کیفیت زندگی کاری ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد (05/0=p). نتایج تحلیل رگرسیون نتایج نشان داد که انطباق پذیری مسیر شغلی به طور معنی داری کیفیت زندگی کاری را پیش بینی می کند.نتیجه گیریانطباق پذیری مسیر شغلی و کیفیت زندگی کاری پرستاران شرکت کننده در این مطالعه در حد متوسط بود. از آنجایی که همبستگی بین انطباق پذیری مسیرشغلی پرستاران و کیفیت زندگی کاری وجود داشت و انطباق پذیری مسیرشغلی به عنوان یک متغیر پیش بین در بهبود کیفیت زندگی کاری شناخته شد، لذا پیشنهاد می گردد به منظور بهبود کیفیت زندگی کاری پرستاران اقداماتی در جهت افزایش انطباق پذیری مسیرشغلی صورت گیرد.