مقایسه اثر فلوکونازول با نیستاتین در پیشگیری از عفونتهای قارچی در نوزادان بسیار کم وزن (VLBW) بستری درNICU بیمارستان الزهرا
Abstract
استفاده پروفیلاکتیک از فلوکونازول و یا نیستاتین هم در کودکان و هم در بزرگسالان مبتلا به بدخیمی های هماتولوژیک به ویژه در زمینه ایمونوساپرشن بسیار متداول است، اما در خصوص استفاده از این داروها برای پروفیلاکسی عفونتهای قارچی سیستمیک در نوزادان مطالعات اندکی وجود دارد. آنچه در مطالعه حاضر می پردازیم، مقایسه اثر فلوکونازول تزریقی و خوراکی با نیستاتین خوراکی در نوزادان خیلی نارس (با سن حاملگی کمتر از 32 هفته و وزن زیر 1500 گرم) بستری در NICU است.
روش کار: این مطالعه یک کارآزمائی بالینی تصادفی تک سوکور بود. پس از گردآوری داده های دموگرافیک شامل جنس نوزاد، سن بارداری، وزن تولد و سایر ویژگی های نوزادی، نوزادان بر اساس جدول تصادفی اعداد در یکی از دوگروه زیر قرار گرفتند: 1) تجویز فلوکونازول تزریقی با دوز 3 میلیگرم بر کیلوگرم دو بار در هفته و در صورت قطع راه وریدی، ادامه با فلو کونازول خوراکی بادوز 6 میلی گرم بر کیلو گرم دو بار در هفته برای مدت 4 هفته و یا زمان ترخیص و 2) تجویز نیستاتین خوراکی صد هزار واحد (1 میلی لیتر) به شکل سوسپانسیون هر هشت ساعت برای مدت چهار هفته و یا زمان ترخیص. در این ارزیابی، دو پیامد در دو گروه تعیین و مقایسه شدند که عبارتند از: 1) عفونت تهاجمی قارچی (کشت مثبت از خون، ادرار و یا مایع مغزی نخاعی به عنوان نواحی استریل اولیه)، 2) ارزیابی مرگ و میر ناشی از عفونت قارچی تهاجمی (وقوع مرگ و میر بعد از مثبــت شدن کشت خون و یا شواهدی که عفونت سیستمیک قارچی را نشان دهد)، در نهایت، پبـامدهای مربوطه بین دو گـروه مقـایسه شدند.
یافته ها : از دریافت مداخله مشخص شد که میزان مورتالیتی در گروه نیستاتین 1 نفر و در گروه فلوکونازول هم 1 نفر (999/0=P)؛ در هر گروه سه نفر عفونت قارچی داشتند که در همه آنان از نوع عفونت ادراری بود؛ مقایسه عفونت تهاجمی در شرکت کنندگان در مطالعه بدون اختلاف آماری معناداری بود(999/0=P).
بین نیستاتین و فلوکونازول در کاهش مورتالیتی و سایر پیامدهای نامطلوب در نوزادان با وزن خیلی پایین هیچ اختلاف معناداری مشاهده نشد، از طرفی با توجه به اینکه میزان مرگ و میردر نوزادانی که از فلوکونازول و نیستاتین استفاده کرده بودند برابر بود، می توان از هر دو دارو استفاده نمود.