ارتباط بیومارکرهای قلبی در بیماران مبتلا به کاوازاکی با درگیری قلبی و ارتباط آن شدت درگیری

Abstract

بيماري كاوازكي يكی از شایع ترین واسكوليت های تبدار حاد دوران كودكي است که به عنوان دليل اصلي وقوع بيماري اكتسابي قلبي در كودكان شناخته شده است. تلاش های زیادی جهت تشخیص وجود درگیری قلبی در این بیماری با استفاده از فاکتورهای آزمایشگاهی شده لیکن مطالعات در زمینه کاربرد بیومارکرها برای این منظور بسیار محدود می باشد. بنابراین هدف از این مطالعه تعيين ارزش تشخيصي سطح سرمي Cardiac troponin I (CTN I) و N-terminal pro-brain natriuretic peptide (Pro-BNP) در آسيب قلبي كودكان مبتلا به كاوازاكي مي باشد. روش‌ها و مواد: در یک مطالعه مقطعی توصیفی، بیماران بستری با تشخیص کاوازاکی در مرکز آموزشی درمانی شهید مدنی تبریز در طول سال 1395 وارد مطالعه شدند. برای تمام بیماران اکوکاردیوگرافی انجام شد و همچنین مشخصات دموگرافیک و سطح سرمي CTNI و Pro BNP چک شد. سپس داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS 22 تحت تجزیه تحلیل آماری قرار گرفت. یافته‌ها: جمعاً 32 بیمار موردبررسی قرار گرفتند که 8 نفر (%25) مؤنث و 24 نفر (%75) مذکر بودند. میانگین سنی 1.96 ± ۳٫۳۸ سال بود. درگیری قلبی در 4 بیمار (12.5%) وجود داشت که در 3 بیمار درگیری به صورت Perivascular brightness of coronary arteries و در یک بیمار درگیری به صورت small aneurysm of coronary ateries گزارش شد. CTNI برای تمامی بیماران در سطح نرمال بود ولی میزان Pro-BNP سرمی در تمام بیماران افزایش یافته بود و میانگین ۱۲۶۲٫۹۶±۱۰۴۲٫۷۲۲ pg/ml بود (میانه = 678.5 و بازه 220 تا ۵۷۳۵ pg/ml). میزان Pro-BNP در گروه بدون درگیری قلبی 352.8±660.8 pg/ml و در گروه با درگیری قلبی به طور میانگین 2114.3±3716.3 pg/ml بود (p=0.001).Cutoff point مناسب در میزان Pro-BNP 1354 pg/ml اندازه گیری شد که میزان حساسیت و اختصاصیت Pro-BNP هردو در حدود 100% بود.