بررسی تاثیر مهار همزمان STAT3 و Gp130 در رده‌های سلولی سرطانی 4T1 و B16-F10 با استفاده از نانوذرات گرافن اکساید-تری متیل کایتوزان بارگیری شده با مولکولهای siRNA
Abstract
فاکتورهای متعددی در ریزمحیط تومور منجر به افزایش بقا و تکثیر و رشد سلول هاغی سرطانی می‌شوند. این فاکتورها می‌توانند در همکاری با همدیگر بصورت تصاعدی رشد سرطان را تحریک کنند. مدیریت ریزمحیط تومور به واسطه مهار بیان فاکتورهای موثر در رشد و گسترش تومور و مهار پاسخ های ایمنی ضد تومور یکی از روش های موثر در ایمونوتراپی محسوب می‌شود. روش تركيبي درمان سرطان می تواند عوارض جانبی در بیماران تحت درمان با روش های معمول را کاهش می دهد و در حین حال اثرات بیولوژیک آنها را حفظ کند. در میان فاکتورهای اصلی تسهیل کننده رشد تومور، فاکتورهای STAT3 و Gp130 نقش بسزایی در پیشرفت تومور ایفا کرده و مهار آنها می تواند استراتژی مناسبی برای ایمونوتراپی کارا محسوب گردد. بنابراین، ما در این مطالعه تصمیم گرفتیم که سلولهای سرطانی را با مهار همزمان مولکولهای STAT3 و Gp130 سرکوب کنیم.
مواد و روش ها: در این مطالعه، از نانوذرات گرافن اکساید کربوکسیله پوشیده شده از تری متیل کیتوزان و هیالورونات برای انتقال هدفمند مولکول های siRNA علیه مولکولهای STAT3 و Gp130 به دو رده سلولی 4T1 و B16-F10 استفاده نمودیم.
یافته ها: نانوذرات سنتز شده ویژگی های فیزیکوشیمیایی مناسب داشتند که منجر به سرکوب بیان مولکولهای STAT3 و Gp130 شد. علاوه بر این، درمان ترکیبی سلول های سرطانی با استفاده از نانوذرات بارگیری شده با siRNA به صورت معناداری بیان ژن های درگیر در بقا، تکثیر، متاستاز و آنژیوژنز را سرکوب نمود.