اثر ملاتونین بر بیان ژنهای مرتبط با اتوفاژی در بافت ریه موشهای دیابتیک نوع یک

Abstract

در سالهای اخیر نشان داده شده است که اتوفاژی نقش مهمی در پاتوژنز دیابت و بیماری های التهابی ریه بازی میکند. بنابراین در این مطالعه اثر ملاتونین بر میزان بیان ژنهای مرتبط با اتوفاژی در بافت قلبی موشهای سوری مبتلا به دیابت القا شده با استرپتوزوتوسین مورد بررسی قرار گرفت.. روش کار 32 سر موش سوری به 4 گروه 8 تایی تقسیم شدند . گروه کنترل C))،گروه ملاتونین (Mel)،گروه دیابت (D) و گروه دیابت +ملاتونین (D +Mel). به منظور القا دیابت ، 50 میلی گرم / کیلوگرم تک دوز استرپتوزوتوسین به صورت داخل صفاقی تزریق شد. در گروه های دریافت کننده ملاتونین ، دوهفته بعد از القا دیابت نوع یک ، 3 ملاتونین به صورت داخل صفاقی به مدت 4 هفته و هر هفته 2 بار در روز تزریق شد . دو روز بعد از آخرین تزریق حیوانات با تزریق کتامین و زایلازین کشته شدند و بافت ریه آنها خارج شد . جهت بررسی هایی پاتولوژیک از رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین استفاده شد . بیان ژن IL-6و ژنهای مرتبط با اتوفاژی به روش Real-time PCR بررسی شد. یافته¬ها یافته های این مطالعه افزایش تغییرات پاتولوژیک، افزایش بیان ژنهای IL-6 وBecline-1، LC3 ، P62 را در بافت ریه گروه های دیابتی در مقایسه با گروه کنترل نشان داد .ملاتونین باعث تعدیل این تغییرات شد.بیان ژنهای مورد نظر در موشهای سوری سالم دریافت کننده ملاتونین تغییر معنی داری با گروه کنترل نداشت.