بررسی علل صرع مقاوم به درمان در کودکان مراجعه‌کننده به بیمارستان کودکان تبریز
Abstract
تشنج یکی از شایعترین بیماریهای نورولوژیک در کودکان است . حدود یک سوم از کودکان با هر تیپ تشنجی ، صرع مقاوم به درمان دارند. صرع مقاوم منجربه افزایش مورتالیته ، اختلال در کیفیت زندگی و مشکلات سایکیتریک می شود.
مواد و روش‌ها: اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﯾﮏ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ مقطعی توصیفی-تحلیلی است. 100 بیمار زیر 18 سال و صرع مقاوم به درمان که از سال 96 -97 بخش اعصاب بیمارستان کودکان تبریز مراجعه نموده اند و جهت تشخیص علت صرع مقاوم تحت VEEG قرار گرفته بودند و VEEG تشخیص صرع مقاوم را تآیید کرده بود و اطلاعات پرونده کامل داشتند پس از دریافت رضایت‌نامه از آن‌ها و والدینشان وارد مطالعه شدند. نتایج VEEG توسط اساتید فوق تخصص بالینی مغز و اعصاب اطفال به دقت باز بینی شدند. از اطلاعات پرونده های بیماران و بررسی های اضافه تشخیصی قبلی نظیرBrain CT scan , Metabolic screen Brain MRI , استفاده شد . و جهت تقسیم بندی صرع مقاوم بیماران از ILAE classification of the Epilepsy (2017) استفاده شد.
یافته‌ها: در این مطالعه، 74 بیمار (0/74 درصد) به صورت روزانه تشنج داشتند. شروع تشنج مقاوم در افراد مورد مطالعه، با میانگین سنی (انحراف معیار) 5/3±44/26 ماه بود. بیشترین علت اندیکاسیون VEEG در این افراد، مربوط به Identify candidates for epilepsy surgery و Diagnose the epilepsy syndrome به ترتیب با 43 مورد (0/43 درصد) و 41 مورد (0/41 درصد) بود. از 100 بیمار که تحت VEEM قرار گرفتند، فراوانی Seizure Type به ترتیب 47 بیمار (0/47 درصد) Focal که Focal onset>awareness unknown>motor>tonic با 18 مورد (0/18 درصد) بیشترین فراوانی را داشت و 47 بیمار (0/47 درصد) Generalized که Generelized onset>motor>myoclonic با 19 مورد (0/19 درصد) بیشترین مورد بود و 6 بیمار (0/6 درصد) از نوع Combined بودند. بیشترین علت اتیولوژی صرع مقاوم در این افراد، نامشخص با 75 مورد (0/75 درصد) بود. از 100 بیمار مورد مطالعه، بر اساس VEEM، 38 مورد بیمار (0/38 درصد)، Epilepsy Syndrome تشخیص داده شدند که بیشترین فراوانی، مربوط به Epileptic spasm و Lennox-Gastaut هر کدام با 5 مورد (0/5 درصد) بود؛ از 62 بیمار دیگر بیشترین فراوانی مربوط به Localized Related Epilepsy با 41 مورد (0/41 درصد) بود. همچنین بیشترین کوموربیدیته، مربوط به Global Developmental Delay و Intellectual disability به ترتیب با 40 مورد (0/40 درصد) و 29 مورد (0/29 درصد) بودند. در این مطالعه، بین متغیرهای Epilepsy Type و Epilepsy Syndrome با وجود کوموربیدیته در افراد مورد مطالعه، ارتباط معناداری دیده نشد (P-value>0/05)؛ ولی از سوی دیگر بین Etiology با وجود کوموربیدیته ارتباط معنادار آماری مشاهده شد (P-value=0/025).