مانیتورینگ علائم حیاتی و اشباع اکسیژن شریانی اولیه در بیماران کرونایی در بدو مراجعه به اورژانس و ارزیابی ارتباط با یافته های رادیولوژیک در 24 ساعت اول بستری
چکیده
با توجه به اینکه اغلب بیماران کووید-19 پس از انتوباسیون دچار ایست قلبی و مرگ می شوند، هدف از این مطالعه یافتن شاخصی برای ارزیابی و پیش بینی شدت بیماری و انجام اقدامات سریع جهت ممانعت از مرگ بیماران می باشد.
روش اجرا: در طول شش ماه از آذر ماه سال1399 تا اردیبهشت ماه سال 1400 ، تعداد افراد مراجعه کننده مشکوک و یا قطعی مبتلا به کووید 19 به بخش اورژانس بیمارستان امام رضا وارد مطالعه شدند. علایم حیاتی و میزان اشباع اکسیژن خون محیطی مشخص شد. سپس بیماران مورد بررسی با گرافی و سی تی اسکن قرار گرفتند. در نهایت شاخص شوک اشباع در بیست و چهار ساعت اول محاسبه و رابطه آن با نیاز به انتوباسیون با توجه به اندیکاسیون های آن مشخص شد.
نتایج: در این مطالعه که 527 نفر وارد مطالعه شده اند، میانگین سنی بیماران (94/61- 02/59 ؛ CI 95%) 04/17 ± 48/60 سال بود. از این بیماران 231 (8/43%) نفر را زن و 296 (2/56%) نفر را مردان تشکیل میدهند. نیمی از بیماران سابقه هیپرتانسیون را داشتند و یک چهارم بیماران دیابت شناخته شده داشتند. بیماری ریوی فقط در 10 درصد بیماران وجو داشت که با نسبت 1 به 3 ، انسدادی به آسم بود و بیماری ریوی محدود کننده در بین بیماران یافت نشد.
با توجه به عدم وجود تاکی پنه واضح و تاکیکاردی علیرغم وجود اشباع اکسیژنی پایین، نشان می دهد که عدم وجود دیسترس و آرام بودن بیماران رد کننده هیپوکسی بیماران نمی باشد. میزان درصد درگیری ریه بیماران مراجعه کننده در اولین ویزیت انجام شده در اورژانس مشاهده می شود. میانه درصد درگیری ریه بیماران 35 درصد و میانچارکی آن 20 تا 60 درصد بود.
از هر 5 بیمار بستری شده در بیمارستان، یک نفر فوت نموده است. میانه زمانی بین انتوباسیون تا مرگ در بیماران 14 ساعت بود