مهار ترکیبی مولکول های CD73 و گیرنده EP4 به منظور سرکوب رشد سلول های سرطانی
Abstract
ریزمحیط تومور یکی از عوامل اصلی عدم موفقیت بسیاری از روش های ایمونوتراپی سرطان است. مولکول های ایمونوساپرسیو در ریزمحیط تومور موجب مهار پاسخ های ایمنی ضد تومور شده و رشد سلول های توموری را تشدید می کنند. یکی از مهمترین محورهای تشدید کننده رشد تومور، محور CD73/EP4 است. مولکول CD73 آدنوزین می شود که مهارکننده سیستم ایمنی است. مولکول EP4 هم یکی از گیرنده های است که نقش مهمی در رشد و گسترش تومور ایفا می کند. در نتیجه، هدف قرار دادن این دو مولکول بصورت همزمان می تواند روش درمانی موثری علیه سرطان محسوب گردد.
مواد و روشها: در این مطالعه، از نانوذرات اکسید آهن سوپرپارامغناطیسی (SPION)-کایتوزان تیوله-تری متیل کایتوزان بار گیری شده باsiRNA برای سرکوب بیان مولکول های CD73 و EP-4 استفاده گردید. تعیین اثربخشی درمان ترکیبی بر روی سه رده سلولی سرطانی شامل 4T1، CT26 و B16-F10 صورت پذیرفت.
یافتهها: نتایج مطالعه نشان داد که نانوذرات سنتز شده اندازه ای در حدود ۱۳۳ نانومتر ، با ضریب پراکندگی کمتر از 0.3 و پتانسیل زتای در حدود ۲۵ داشتند. خصوصیات فیزیکی و شیمیایی مناسب نانوذرات موجب شد که این نانوذرات پتانسیل خوبی برای تحویل siRNA داشته باشند. همچنین، نانوذرات بارگیری شده با siRNA به طور معناداری بیان مولکول های CD73 و EP4 را در سلول های سرطانی مهار کردند. مهار این مولکول ها موجب سرکوب تکثیر، توانایی ایجاد کلنی، مهاجرت و رگزایی در سلول های سرطانی شد.