بررسی امکان کدگذاری علت های خارجی در پرونده های ارتوپدی بیمارستان آموزشی درمانی شهدای تبریز با ICD-11 در سال 1401

Abstract

چکیده مقدمه: استفاده از اطلاعات بیماران هنگامی میسر است که این اطلاعات به طور صحیح سازماندهی و طبقه بندی گردد که این امر از طریق کدگذاری تشخیص ها و اقدامات درمانی انجام می شود. هدف از این مطالعه بررسی امکان کدگذاری ابعاد کدهای توسعه‌ای ( extension code) علت های خارجی ICD-11 در پرونده های ارتوپدی بیمارستان شهدای تبریز بود. مواد و روش ها: تعداد 100 پرونده ارتوپدی بیمارستان شهدای تبریز در 3 ماهه آخر سال 1400 به صورت سرشماری انتخاب و ضمن چکیده نمودن اطلاعات آن، با ICD-11 کدگذاری شدند. یافته ها: در بین 100 پرونده ارتوپدی بررسی شده که شامل موارد تصادف وسیله نقلیه، حادثه حین کار، حوادث ورزشی، نزاع و سایر تروما ها بود، کمترین موارد ثبت کامل پرونده ها از لحاظ قابلیت کد گذاری از جهت ثبت جزئیات علت خارجی مربوط به پرونده های سایر تروما (75%)، از جهت جنبه های اضافی مکانیسم مربوط به پرونده های نزاع و ورزشی (0%) ، فعالیت در هنگام آسیب دیدگی مربوط به پرونده های سایر تروما (3%) ، جنبه های محل وقوع حادثه مربوط به پرونده های نزاع(0%)، اشیاء ، موجودات زنده یا موادی که در ایجاد آسیب دخیل هستند مربوط به پرونده های تصادفات وسیله نقلیه (5%) می باشد، مصرف الکل و استفاده از مواد روان گردان در حوادث آسیب‌دیدگی در هیچ یک از موارد ثبت کامل انجام نگرفته است. نتیجه گیری: وضعیت مستند سازی اطلاعات پرونده ها جهت کدگذاری با ICD-11 نامناسب است، به نظر می رسد در صورت بهبود کیفیت و کامل بودن و دقیق بودن جزئیات اوراق پزشکی، استفاده از ICD-11 جهت کدگذاری در مراکز درمانی ایران در آینده قابل اجرا و عملی خواهد شد.