مهار همزمان HIF-1 آلفا و S1PR1 به منظور مهار رشد سلول های سرطانی در محیط کشت

Abstract

در دهه های اخیر سرطان به یکی از چالش های بسیار مهم دنیای پزشکی تبدیل شده است . مطالعات بسیار زیادی برای درمان این مشکل به انجام رسیده است . ریزمحیط توموری نقش بسیار عمده ای در پیشرفت سرطان ایفا می کند. فاکتورهای بسیاری در ناحیه تومور حضور دارند که می توانند پاسخ های ایمنی ضد تومور را مهار کنند. علاوه بر این، بسیاری از همین فاکتورها می توانند موجب افزایش تکثیر، آنژیوژنز و متاستاز سلول های سرطانی شوند. در بین مسیرهای بقای متعددی که توسط سلول های سرطانی فعال می شوند، پیام رسانی سلولی هیپوسیک در طول سال های اخیر توجهات زیادی را به خود جلب کرده است. علت توجه ویژه به این مسیر تفاوت در میزان اکسیژن موجود در بافت سرطانی در مقایسه با بافت سالم می باشد. سلول های سرطانی از نظر زمان و فضا، در معرض گرادیانت های بالای نوسانی اکسیژن می باشند که این گرادیانت منجر به فعال سازی مسیرهای بقای سلولی می باشد که به طور عادی در سلول های سالم بدن مشاهده نمی شوند و این مسئله می تواند به عنوان هدفی برای بررسی های بیشتر برای درمان سلول های سرطانی باشد. HIF-1α یکی از همین فاکتورهاست که در شرایط هیپوکسی که در ریزمحیط تومور مهیاست ، سبب آنژیوژنز و نیز گسترش سلول های سرطانی به سایر قسمت های بدن ( متاستاز) می شود . همچنین S1PR1 که در مطالعات نقش آن به عنوان عاملی برای پیشرفت سرطان به اثبات رسیده است. بنابراین، هدف قرار دادن این فاکتورها می تواند راه حل مناسبی برای درمان سرطان باشد. همان کاری که ما در این مطالعه انجام دادیم و دو فاکتور بسیار مهم در ریزمحیط تومور شامل HIF-1α و S1PR1 هدف درمان قرار گرفتند.در مطالعات پیشین ثابت شده است که بین HIF-1α و S1PR1یک ارتباط و شبکه به هم پیوسته وجود دارد. هدف مطالعه ما مهار این حلقه تقویتی بود. مواد و روش¬ها: این مطالعه از نوع مطالعات علوم پايه ( Experimental) می باشد . در این مطالعه نانوذرات تری متیل کیتوزان کونژوگه شده با آلژینات برای انتقال موثر siRNA¬ها به سلول های سرطانی تهیه گردید. ما با هدف بررسی تأثیر نانوذرات بارگیری شده باsiRNA در شرایط in vitro بر روی علائم تومور رده سلولی سرطان 4T1(سرطان سینه) مطالعه کردیم. تاثیر درمان ترکیبی بر روی بقا و تکثیر با استفاده از تست MTT بررسی شد. همچنین، بررسی بیان ژن ها با استفاده از تست Real-time PCR انجام شد. یافته ها : نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که نانوذرات تولیدی اندازه ای در حدود~110 nm ، PDI < 0.2 و پتانسیل زتا 18 mVداشتند. ضمن اینکه درمان ترکیبی می توانست بخوبی باعث کاهش بقای سلول های سرطانی گردد. همچنین، کاهش بقای سلول های سرطانی همراه با افزایش بیان ژن پیش آپوپتوتیک Bax و کاهش بیان فاکتور ضد آپوپتوزی Bcl-2 بود.