بررسی کیفیت زندگی در مبتلایان به پسوریازیس با شدت های مختلف مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی سینا تبریز در سال 1399
Abstract
پسوریازیس یک بیماری التهابی سیستمیک، مزمن، راجعه و اریتماتو اسکواموس است که بطور متوسط ۳ درصد افراد جامعه را درگیر می کند. اعتماد به نفس پائین، اختلال در فعالیت های جنسی، اضطراب و اعتیاد به الکل در این بیماران به طور شایعی وجود دارد. این بیماران معمولا از نظر روانی خسته بوده و مشکلات شغلی دارند. نظر به این که اصلاح کیفیت زندگی یک هدف مهم در درمان طبی است، باید به عنوان یک موضوع مهم در تحقیقات درمانی در نظر گرفته شود. هدف از مطالعه حاضر، بررسی کیفیت زندگی در مبتلایان به پسوریازیس با شدت های مختلف مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی سینا تبریز در 1399 می باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه بررسی مقطعی، بیماران توسط پزشک متخصص معاینه شده و بیماران مبتلا به پسوریازیس پلاکی با در نظر گرفتن شدت و نوع بیماری به کمک پرسشنامه PASI وارد مطالعه شدند. عوامل مداخله کننده مانند ابتلاء بیماران بطور همزمان به بیماری ویتیلیگو و سایر بیماری های اتوایمیون از مطالعه خارج شدند و مابقی وارد مطالعه می شوند (در بیماران مورد مطالعه، عدم ابتلاء به سایر بیماریهای پوستی در یک ماه گذشته و عدم سابقه بیماری روانی مدنظر بوده است). کیفیت زندگی بیماران با پرسشنامه اختصاصی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به بیماری های پوستی (Dermatologic Quality of Life Index) سنجیده شد.
یافته ها: در این مطالعه که در مراکز درماتولوژی شهر تبریز انجام شده است، تعداد ۱۲۰ بیمار مبتلا به پسوریازیس با شدت های مختلف بیماری مورد مطالعه قرار گرفتند. میانگین سن بیماران مورد مطالعه ۹۲/۱۲ ± ۴۰/۴۷ سال بوده و ۷/۵۱ درصد بیماران مونث بودند. در بیماران مورد مطالعه، میانگین امتیاز DLQI در بیماران مورد مطالعه ۱۹/۶ ± ۱۵/۱۲ با دامنه ۱ تا ۲۶ بود. رابطه آماری معنی داری بین کیفیت زندگی با متغیرهای محل زندگی، وضعیت اشتغال، وضعیت تحصیلی، مدت ابتلا به بیماری، بیماری زمینه ای مشاهده نشد. رابطه آماری معنی داری بین کیفیت زندگی با متغیرهای تاهل، نوع پسوریازیس و شدت بیماری وجود دارد.