تاثیر گفتاردرمانی در بهبود عملکرد تکلمی بیماران دچار آفازی با استفاده از پرسشنامه BAT

Abstract

آفازی ناشی از استروک یکی از عوارض نسبتا شایع می باشد که می تواند پروسه درمانی را با مشکل مواجه سازد، یکی از روش های توانبخشی برای این بیماران، گفتار درمانی است. نتایج گفتاردرمانی در بیماران پس از استروک ممکن است امیدوارکننده باشد و در تسریع درمان این بیماران کمک کننده باشد؛ لذا مطالعه حاضر با هدف تاثیر گفتاردرمانی در بهبود عملکرد تکلمی بیماران دچار آفازی بروکا ناشی از سکته مغزی ایسکمیک انجام شد . روش کار: این مطالعه از نوع قبل و بعد می باشد که در طی سال 1400 با مشارکت 10 بیمار پس از استروک بستری در بخش استروک بیمارستان امام رضا ( علوم پزشکی تبریز) انجام شد. در این مطالعه قبل و بعد از تست(The Bilingual Aphasia Test (BAT برای تعیین baseline قبل از درمان استفاده شد و مداخله گفتاردرمانی به تعداد 12 جلسه برای بیماران انجام شد و در انتها نیز دوباره تست مربوطه جهت بررسی اثرات مداخله استفاده شد. یافته ها : بررسی های انجام شده پس از اتمام مداخله در زیرمقیاس های ابزار مورد استفاده حاکی از آن بود که در تمامی زیرمقیاس ها بهبودی به صورت معناداری دیده شده بود (05/0>P) به جز زیر مقیاس قضاوت دستوری در زبان آذری که بدون اختلاف آماری معناداری بین دو زمان مختلف مداخله بود (05/0<P).