بررسی اثرات هورمون تراپی بر ژن های مرتبط با بلوغ اووسیت و بروز آپاپتوز در تخمدان موشهای مدل تخمدان پلی کیستیک
چکیده
"سندرم تخمدان پلی کیستیک" به عنوان یک اختلال عمومی در سیستم غدد درون زنان در زنان با سن باروری میباشد. هدف از پژوهش حاضر، اثرات هورمون تراپی بر ژنهای مرتبط با بلوغ اووسیت و بروز آپوپتوز در تخمدان موشهای مدل تخمدان پلی کیستیک است.
مواد و روشها: در اين تحقيق تجربی، 48 موش صحرایی ماده با نژاد ویستار استفاده شد و بطور تصادفی به شش گروه تقسیم شدند:.گروه 1:کنترل نرمال، گروه 2: کنترل مبتلا به PCOS ؛گروه 3: گروه تخمدان پلی کیستیک همراه با تزریق یک واحد HCG در فاز استروس؛ گروه 4: گروه تخمدان پلی کیستیک به همراه تزریق یک واحد FSHدر فاز استروس.؛ گروه 5: گروه تخمدان پلی کیستیک به همراه تزریق (FSH(1U)+LH(1U در فاز استروس؛ گروه6: گروه تخمدان پلی کیستیک به همراه تزریق یک واحد استروژن در فاز استروسالقاء PCOS با یک دوز «تزریق زیر جلدی استرادیول والرات» (16(mg / kg انجام شد. پس از دوره درمان ، حیوانات بیهوش شد، سپس نمونه های پلاسمای آنها برای بررسی هورمونی مورد استفاده قرار گرفت. تخمدان موش ها برداشته شد و برای ارزیابی هیستوپاتولوژی و همچنین بیان ژن های مرتبط با فولیکولوژنز در بافت تخمدان ارزیابی شد.
يافته ها: سطح MDA در پلاسمای گروه PCOS به طور معني داري افزایش یافت(P <0.05) و در گروه هاي درماني به طور معني داري كاهش يافت(P <0.05). علاوه بر این، سطح سرمی SODو GPX درPCOS به طور معنی داری کاهش یافت (P <0.05) ، در حالیکه در حیوانات گروه های درمانی، سطخ آن به طور معنی داری افزایش یافت (P <0.05). علاوه بر این، در بافت تخمدان گروه PCOS آسیب مشاهده شد. در حالی که در گروه های درمان شده این تغییر را بهبود یافت. بیان ژن های مرتبط با بلوغ اووسیت در گروه PCOSکاهش معناداری پیداکرد و در گروه های درمانی این کاهش بطور معنی داری جبران شد.