اثر زاویه¬ی گونیال مندیبل و عمق نهفتگی دندانهای مولر سوم نهفته مندیبل بر سختی عمل جراحی و تعیین عوارض جراحی
Abstract
مقدمه:
برآورد صحیح از میزان سختی عمل جراحی میتواند سبب کاهش میزان عوارض بعد از جراحی شود. هدف از مطالعه حاضر، تعیین رابطهی بین زاویهی گونیال مندیبل و سختی عمل جراحی دندانهای مولر سوم نهفتهی مندیبل بود.
مواد و روشها:
در این مطالعه تحلیلی- آیندهنگر ، 127 بیمار نیازمند جراحی مولرهای سوم نهفتهی مندیبل که شرایط ورود به مطالعه را داشتند مورد بررسی قرار گرفتند. متغیرهای دموگرافیک، پارامترهای رادیولوژیک، پوزیشن دندانهای مولر سوم نهفته و اندازه زاویه گونیال مشخص و ثبت شد. جراحیها توسط یک نفر از دستیاران تخصصی دانشگاه علوم پزشکی تبریز با تجربهی 2-1 سال کاری انجام شده و بیماران هم با استفاده از آرتیکائین 4% به همراه اپینفرین 100000/1 تحت بیحسی موضعی قرار گرفت. بیماران مراقبتهای بعد از جراحی و لیست داروهای مورد نیاز را دریافت کرده و تا روز سوم، از دهانشویهی کلرهگزیدین استفاده کردند.. جهت تعیین برداشت جراح دربارهی سختی عمل از معیار VAS در بعد از عمل (صفر بسیار راحت و 100 بسیار سخت با معیار 100-0 میلیمتر) استفاده شد. بروز عوارض شامل درد، تورم و تریسموس در 48 ساعت و 7 روز بعد اندازه گیری شد. اندازه گیری درد بیمار به کمک مقیاس VAS (صفر (بدون درد) و ده (درد غیر قابل تحمل)) ، ارزیابی تورم صورت با استفاده از خط کش و با اندازه گیری بصورت افقی و عمودی و میزان ماگزیمم باز شدن دهان توسط کالیپر دندانی انجام شد.
نتایج:
در این مطالعه 127 نفر بیمار بررسی شدند که 48 درصداز بیماران مرد و52 درصد زن بودند. سختی جراحی ارتباط معنی داری با عمق نهفتگی دندان داشت و با افزایش عمق نهفتگی، بطور معنی داری افزایش یافت. زاویه گونیال اختلاف معنی داری را بر اساس سختی جراحی و عمق نهفتگی دندان نشان نداد. سختی جراحی تاثیری بر میزان ماکزیمم باز شدن دهان و تراگوس نداشت ولی بر اندازه گونیون-افقی و اندازه گونیون-عمودی موثر بود. در هر سه سطح سختی جراحی ، عوارض جراحی با گذشت زمان کاهش پیدا کرد. میزان درد و تورم و تریسموس وابسته به سختی جراحی نبود و با گذشت زمان کاهش پیدا کرد. درد، تورم و تریسموس با زاویه گونیال ارتباط معنی داری داشت.
نتیجه گیری:
عمق نهفتگی مولر سوم مندیبل بر سختی جراحی موثر بوده ولی زاویه گونیال تاثیری بر سختی جراحی ندارد.