تاثیر کلسیم هیدروکساید و کلسیم هیدروکساید نانو پارتیکل مورد استفاده به عنوان داروی داخل کانال پس از برداشت آن به روش دستی و اولتراسونیک روی استحکام باند یک سیلر جدید با بیس pozzolan (Endoseal MTA)
Abstract
مقدمه: پروسه های درمان دارویی داخل کانال ممکن است بر توانایی چسبدگی مواد پر کننده به دیواره های عاج ریشه اثر بگذارند. پیش درمانی با کلسیم هیدروکساید و نانو کلسیم هیدروکساید با توجه به تفاوت در عمق نفوذ توبولی و نیز تفاوت خصوصیات فیزیکی و شیمیایی ، به علت ذرات کوچکتر و نسبت سطح به حجم بیشتر کلسیم هیدروکساید نانوپارتیکل ، می تواند بر روی استحکام باند Endoseal MTA به عاج کانال ریشه تاثیر گذار باشد که در این مطالعه به بررسی این موضوع پرداخته ایم.
مواد و روش ها : تعداد 50 دندان انسیزور فک بالا پس از قطع تاج از قسمت نزدیک به CEJ و اینسترومنت کردن ریشه ها ، بطور تصادفی متناسب با نوع پانسمان مورد استفاده درداخل کانال(کلسیم هیدروکساید و نانو کلسیم هیدروکساید) به 2 گروه 20 تایی آزمایش و یک گروه 10 تایی کنترل تقسیم شدند. سپس هر گروه آزمایش بر اساس روش برداشتن داروی داخل کانال( دستی و اولتراسونیک) به دو زیر گروه تقسیم شدند. پس از برداشتن مواد دارویی داخل کانال و شست و شوی آنها ، تمامی گروه ها با گوتا پرکا و سیلر Endoseal MTA پر شدند. سپس نمونه ها توسط دیسک الماسی به برش هایی مقطعی با ضخامت 2 میلی متری تقسیم شدند و تست استحکام باند Push-out بر روی آنها صورت گرفت.
نتایج: نتایج مطالعه نشان داد که بین میانگین متغیر استحکام باند بر اساس نوع داروی داخل کانال تفاوت معناداری وجود نداشت. همچنین بین میانگین متغیر استحکام باند بر اساس روش برداشتن داروی داخل کانال هم تفاوت معنی داری وجود نداشت. ( P-value>0.05 )
به عبارتی دیگر اثر نوع داروی داخل کانال و همینطور روش برداشتن آن بر روی میانگین استحکام باند Endoseal MTA در همه گروه ها یکسان می باشد. ( P-value>0.05 )
نتیجه گیری : استفاده از روش اولتراسونیک برای برداشتن پیش درمانی در استحکام باند Endoseal MTA در مقایسه با روش دستی تفاوت معناداری ندارد. همچنین تاثیر استفاده از نوع نانو پارتیکل داروی کلسیم هیدروکساید بر روی استحکام باند Endoseal MTA در مقایسه با نوع معمول این دارو نیز متفاوت نیست و با توجه به یافته های مطالعه ما می توان از نوع نانو پارتیکل در فرآیند پیش درمانی استفاده کرد.