تاثیر مکمل¬یاری با اسید¬های چرب امگا 3 بر سطح عوامل التهابی (IL-6 ، TNF-α ، IL-10) و پروفایل لیپیدی در بیماران مبتلا به پارکینسون

Abstract

چکیده هدف: با توجه به اثرگذاری مکمل¬یاری با اسید¬های چرب امگا-3 در بهبود التهاب در شرایط فیزیولوژیک و پاتولوژیک مختلف و همچنین نقش التهاب در پیشرفت بیماری پارکینسون، هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر مداخله با اسید¬های چرب امگا-3 بر عوامل التهابی در بیماران مبتلا به پارکینسون می¬باشد. روش کار: در اين مطالعه، بیماران مبتلا به پارکینسون شامل 44 زن و مرد در محدوده‏ي سني 70-50 سال به روش نمونه‏گيري آسان انتخاب شدند. تایید بيماري این افراد طبق نظر نورولوژیست انجام شد. بيماران فوق بصورت تصادفي به دو گروه 22 نفره تقسيم شدند. افراد گروه مداخله، روزانه دو کپسول اسید¬های چرب امگا-3 (هر کپسول حاوی mg180 DHA: ؛mg120 EPA:) و افراد گروه دارونما روزانه دو کپسول¬ نرم حاوی روغن سویا به مدت 2 ماه دریافت کردند. اندازه های آنتروپومتریک و فعالیت فیزیکی اندازه گیری شد. دریافت غذایی با استفاده از پرسشنامه بسامد خوراک بررسی شد و به وسیله نرم افزار Nutritionist IV آنالیز شد.در ابتدا و انتهای مطالعه به صورت ناشتا خون¬گیری انجام گردید و سطوح سرمی پروفایل لیپیدی، IL-6، TNF-α و IL-10 اندازه¬گیری شد.آنالیز های آماری با استفاده از SPSS اندازه گیری شد و سطح معنی دار آماری P در نظر گرفته شد. نتایج: نتایج مطالعه حاضر نشان داد، گروه¬های مورد مطالعه از نظر متغیرهای پایه از جمله سن، جنس، سطوح سرمی آلبومین و متغیرهای تن¬سنجی (شامل قد، وزن، نمایه توده بدنی، توده چربی بدن، توده عضلانی بدن، بافت بدن چربی بدن و درصد چربی بدن) اختلاف معنی¬دار آماری نداشته¬اند (05/0 P>). ارزشیابی اثر مداخله با اسید¬های چرب امگا-3 (درون گروهی) نشان داده است مقادیر نمایه توده بدنی، HDL، LDL و IL-6 در افراد دریافت کننده مکمل به شکل معنی¬داری افزایش پیدا کرده است (05/0 P<). این در حالی است که مقادیر TG و TNF-α در افراد دریافت کننده مکمل امگا-3 به شکل معنی¬داری کاهش پیدا کرد (05/0 P<). تحلیل¬های آماری بین گروهی که به بررسی میزان اثرگذاری مداخله مورد نظر در مقایسه با گروه کنترل پرداخته است، نشان داد، مداخله با مکمل امگا-3 در مقایسه با گروه دریافت کننده دارونما اثر معنی داری بر روی متغیرهای اولیه و ثانویه این مطالعه نداشته است (05/0 P>). نتیجه¬گیری: نتایج مطالعه حاضر گویای اثرگذاری درون گروهی اسیدهای چرب امگا-3 در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون دریافت کننده این مکمل¬ است. با اینحال در مقایسه با گروه دریافت¬کننده دارونما اثرات معنی داری برای اسید¬های چرب امگا-3 مشاهده نشد. به نظر می¬رسد مکمل¬یاری با دوز بالاتر و طول مدت بیشتر برای اثرگذاری معنی دار لازم است. کلید واژه¬ها: اسید¬های چرب امگا-3، روغن ماهی، التهاب، پروفایل لیپیدی، پارکینسون