بررسی اثر اپی گالوکاتکین گالات انکپسوله شده با نانو کامپوزیت کیتوزان سیلیکای متصل به اپتامر بر بیان ژن‌های ERK2 و hTERT در رده سلولی سرطان تخمدان SKOV3

Abstract

بررسی اثر اپی گالوکاتکین گالات انکپسوله شده با نانو کامپوزیت کیتوزان سیلیکای متصل به اپتامر بر بیان ژن‌های ERK2 و hTERT در رده سلولی سرطان تخمدان SKOV3 مقدمه: سرطان تخمدان هشتمین علت مرگ‌ومیر ناشی از سرطان است و هفتمین سرطان در بین زنان با نرخ بقای پنج‌ساله کم‌تر از 45٪. Epigallocatechin-3-gallate (EGCG) یکی از پلی فنولهای موجود در چای سبز است و به‌طور گسترده‌ای در شیمی‌درمانی و به‌عنوان داروی ضد سرطان استفاده می‌شود و منجر به آپوپتوز سلول‌های توموری می‌شود و می‌تواند رشد سلول‌های سرطانی تخمدان را متوقف کند، چرخه سلولی را در مرحله G1 یا G1 / S را متوقف کند. امروزه دانشمندان نانوتکنولوژی بسیاری از مولکول‌های درمانی را به‌منظور ایجاد یک سیستم دارورسانی هدفمند و بهبود زیست پایداری و افزایش حلالیت آن‌ها، به شکل نانو فرموله درآورده‌اند. هدف:هدف اصلی این طرح بررسی اثر اپی گالوکاتکین گالات انکپسوله شده با نانو کامپوزیت کیتوزان سیلیکای متصل به اپتامر بر بیان ژن‌های ERK2 و hTERT در رده سلولی سرطان تخمدان SKOV3 می باشد. روش کار و مواد:نانوذرات کیتوزان- سیلیس سنتز شدند. اپی گالوکاتکین گالات در نانوذرات لود شدند. رده سلولی مورد نظر (SKOV-3) در محیط کشت سلولی کشت داده شد. اثرات آنتی پرولیفراتیو و آنتی توموری EGCG خالص و نانو کپسوله روی سلول های سرطانی تخمدان در مدل in vitro با روش MTT assay بررسی گردید. آپتامر AS1411 به نانوذرات حاوی دارو کنژوگه شد. RNA توتال گروه های کنترل و تیمار استخراج شده و cDNA آنها با استفاده از آنزیم Reverese Transcriptase سنتز شده و سپس Real-Time PCR انجام گردید. داده های حاصل از Real-Time PCRدر گروه های کنترل و تیمار باهم مقایسه شده و تفاوت بیان ژن های مورد مطالعه در چهار گروه مشخص گردید. یافته ها: نتایج تست MTT نشان داد که اثر سیتوتوکسیک EGCG در رده سلولی SKOV-3 در حالت نانوکپسوله بیشتر از EGCG خالص می باشد. نتایج ریل تایم پی سی آر نشان می دهد در گروه تیمار شده با EGCG-chi-si-Apt میزان بیان ژن های hTERT, ERK2 در رده ی سلولی SKOV-3در مقایسه با حالت داروی خالص و داروی نانوکپسوله به طورقابل توجهی کاهش یافته است. نتیجه گیری:نتایج حاصل از MTT نشان داد که نانوذرات حاوی EGCG نانوکپسوله اثر سمیت بیشتری نسبت به EGCG خالص دارند. نتایج جذب سلولی نشان داد که تیمار سلولهای سرطانی SKOV-3 با EGCG نانوکپسوله متصل به اپتامر بعد از 3 ساعت به 51.5٪ افزایش یافت. میزان بیان ژن های hTERT و ERK2 در سلول های سرطانی SKOV-3 که تحت تیمار با EGCG نانوکپسوله متصل به آپتامر قرار گرفته اند نسبت به سایر گروه های تیمار شده به طور موثری کاهش می دهد. این نتایج نشان می دهند که، کمپلکس EGCG نانوکپسوله شده متصل به آپتامر دارای پتانسیل بالقوه برای ارسال هدفمند ترکیب های درمانی مختلف مثل EGCG به سلول های SKOV-3 می باشد و موجب افزایش کارایی ارسال هدفمند و تقویت اثر سایتوتوکسیک EGCG می شود.