بررسی تاثیر مصرف توام انالاپریل و دونپزیل بر اختلال حافظه ناشی از هیوسین و پارامترهای استرس اکسیداتیو در رت های نر به روش آزمون اجتناب غیر فعال
چکیده
مقدمه: بیماری آلزایمر (AD) منجر به از دست دادن تدریجی حافظه و توانایی های یادگیری فرد میشود. مطالعات نشان داده اند که تزریق آنژیوتانسین II به هیپوکامپ با فعال کردن گیرنده های AT1&2 ، سبب اختلالِ حافظه شده است.
هدف مطالعه: هدف ما در این مطالعه بررسی تاثیر مصرف توام انالاپریل و دونپزیل بر اختلال حافظه ناشی از هیوسین و پارامترهای استرس اکسیداتیو در رت های نر به روش آزمون اجتناب غیر فعال می باشد.
روش کار: تعداد حیوانات 36 سر می باشد که به بطور تصادفی به 6 گروه 6 تایی تقسیم شدند. برای ایجاد مدل ایجاد فراموشی (آلزایمر) از تزریق داخل صفاقی هیوسین با دوز 5/0 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم به مدت 5 روز استفاده شد. برای بررسی تاثیر انالاپریل و دونپزیل بر اختلال حافظه ناشی از هیوسین داروی انالاپریل در سه دوز 2، 1 و 0/5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم و دونپزیل0/1 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن به مدت 5 روز همراه با هیوسین تزریق شد. جهت بررسی یادگیری و حافظه از شاتل باکس به روش احترازی غیر فعال استفاده می شود.
یافته ها: داده های حاصل از آزمون احترازی غیر فعال در دستگاه شاتل باکس در گروه های تحت درمان با انالاپریل و دونپزیل در مقایسه با گروه دریافت کننده هیوسین به تنهایی، نشان داده است که پارامتر های مرتبط با حافظه و یادگیری به طور معنی داری بهبود یافته است.
نتیجه گیری: بررسی نتایج بدست آمده نشان داد که انالاپریل با دونپزیل توانسته به صورت وابسته به دوز(تا یک میلیگرم بر کیلوگرم انالاپریل)، اختلال شناختی ناشی از هیوسین را بطور معنی داری کاهش دهد. همچنین مصرف دونپزیل همراه با انالاپریل سبب بهبود بیشتر اختلال حافظه در مقایسه با دونپزیل به تنهایی شده است.