بررسی سطح سرمی سورویوین در بیماری لوپوس و ارتباط آن با فعالیت بیماری

Abstract

بیماری لوپوس یک بیماری اتوایمیون مولتی سیستم است که افزایش آپوپتوز نقش مهمی در پاتوژنز آن دارد و از آنجا که سورویوین فانکشن مهارگر آپپتوز دارد مطالعه ما سطحی سرمی سورویوین را در بیماران لوپوس در مقایسه با گروه کنترل سالم مورد ارزیابی قرار داده و همچنین سطح سرمی سورویوین را به عنوان یک بیومارکر بالقوه در پیشگویی تظاهرات بالینی لوپوس بررسی کرد. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه مقطعی 62 بیمار مبتلا به لوپوس بر اساس معیارهای طبقه‌بندی SLICC و 92 گروه کنترل که از نظر سن و جنس همانندسازی شده بودند انتخاب شدند. شرح حال کامل گرفته شد و معاینه کامل انجام و آزمایشات اخذ شد و فعالیت بیماری با استفاده از ایندکس SLEDAI-2K ارزیابی شد. سطح سرمی سوریوین با استفاده از کیت اندازه‌گیری شد. نتایج: سطح سرمی سورویوین در بیماران لوپوسی به طور قابل توجهی کمتر از گروه کنترل بود سطح سرمی سورویوین در مبتلایان به لوپوس فعال، لوپوس خاموش وگروه کنترل بترتیب : (130-41) 6/92، (5/432-41) 5/114 و (5/2992-9) 4/120 بود. سطح سرمی سورویوین بطور قابل توجهی در بیماران لوپوس فعال کمتر از لوپوس غیر فعال بود ولی این تفاوت معنی دار نبود. بهرحال ارتباط قابل توجهی بین یافته های بالینی و دموگرافیک بیماران با سطح سرمی سورویوین بدست نیامد.