فراوانی تشنج های سمپتوماتیک حاد در بیماران بزرگسال بستری بیمارستانی
Abstract
تشنج، یک اختلال فیزیولوژیک گذراي مغزي و ناشی از تخلیه الکتریکی غیرطبیعی گروهی از نورون هاي قشر مغز است که شکل آن بستگی به عملکرد و جایگاه این نورون ها دارد. تشنج حاد علامت دار (ASS) تشنج بالینی است که در اثر عوارض سیستمیک و یا نورولوژیک وارده به سیستم عصبی مرکزی اتفاق می افتد. در واقع ASS علامتدار یک اختلال حاد است که به طور اولیه و یا ثانویه مغز را تحت تاثیر قرار می دهد. رابطه زمانی بین تاثیر عامل مسبب و بروز ASS و تثبیت بالینی بر اساس گایدلاین انجمن بین المللی صرح (ILAE) شامل دوره یک هفته ای در مواردی نظیر سکته مغزی، ضربه به سر یا انسفالوپاتی هیپوکسیک؛ فازحاد بیماری های عفونی یا التهابی سیستم عصبی مرکزی، براساس یافته های بالینی، آزمایشگاهی یا تصویربرداری؛ ظرف 24 ساعت در اختلالات متابولیکی و؛ طی 7 تا 48 ساعت از آخرین موارد تشنجات ناشی از ترک الکل یا مواد سوء مصرف شده می باشد. از آنجایی که ریسک تجمعی این تشنج ها در سنین مختلف و در جوامع مختلف متفاوت هستند تشخیص و درمان بر اساس علت متفاوت است و مانند اکثریت موارد پیشگیری بهتر و کم هزینه تر از در مان است ما بر آن شدیم تا این علل را در جامعه خودمان هم بررسی بکنیم. هدف از این مطالعه، تعیین فراوانی تشنج های سمپتوماتیک حاد در بیماران بزرگسال بستری بیمارستانی می باشد.
مواد و روش ها: این مطالعه بصورت cross-sectional در بازه زمانی سه سال اخیر در بیماران با تشخیص تشنج سمپتوماتیک حاد بستری شده در بخش اعصاب بیمارستان امام رضا تبریز صورت گرفت و با مطالعه پرونده بیماران اطلاعات مربوط به نوع حمله یا حملات تشنجی بیمار، یافته های معاینه سیستمیک و نورولوژیک بیمار و یافته های آزمایشگاهی از قبیل الکترولیت ها، عملکرد کبد و کلیه، نتایج کشت خون و نتایج تصویر برداری و نوار مغزی بیمار که در پرونده مندرج است مورد مطالعه دقیق قرار گرفته و بر حسب این نتایج و تشخیص نهایی بیمار برای آنالیز و تحلیل آماری مورد استفاده قرار گرفتند.
یافته ها: تعداد ۲۰۰ بیمار وارد مطالعه شدند که میانگین سن بیماران ۲۰/۱۲ ± ۶۰/۴۹ سال و ۵۲ درصد بیماران مذکر بودند. بیشترین فراوانی گروه سنی مربوط به ۴۰ تا ۵۰ سال (۲۸ درصد) بود. شایع ترین علت استروک (۵/۳۶ درصد) و سپس علل عفونی (۵/۲۹ درصد) می باشند. در بین عوامل ناشی از استروک، بیشترین فراوانی مربوط به استروک هموراژیک بود. در مقابل در خصوص علل عفونی، مننگوانسفالیت بیشترین فراوانی را داشت. سایر علل منجر به تشنج های حاد سمپتوماتیک به ترتیب متابولیک (۵/۱۸ درصد) و توکسیک (۷ درصد) بودند. هیپرگلایسمی (۷ درصد) و سپس هیپوگلایسمی (۵ درصد) شایع ترین علل متابولیک بودند. هیپرتانسیون نیز ۶ درصد موارد را به خود اختصاص داده بود.