بررسی تأثیر ورزش تردمیل قبل و طی بارداری و تجویز ویتامین D در موش‌های باردار با کمبود ویتامین D بر رفتارهای شبه افسردگی و شبه اضرابی، بیان پروتئین گیرنده ویتامین D و BDNF در قشر پره فرونتال زاده‌های نر

Abstract

کمبود ویتامین D مادر و سبک زندگی کم تحرک با اختلالات عصبی و متابولیک مختلفی در فرزندان مرتبط است. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر ویتامین D و ورزش روی تردمیل بر رفتارهای شبه افسردگی و اضطرابی و تغییرات سطوح پروتئینی BDNF و گیرنده ی ویتامین D در قشر پره فرونتال زاده های نر بالغ متولد شده از مادران تغذیه شده با رژیم غذایی فاقد ویتامین D (VDD) انجام شد. روش کار: 40 سر موش ماده صحرایی نژاد ویستار سه هفته ای به طور تصادفی به دو گروه کنترل (8سر) و VDD (32سر) تقسیم شدند و به مدت شش هفته با غذای استاندارد (SD) حاوی ویتامین D یا VDD تغذیه شدند. پس از تایید القای مدل VDD، حیوانات گروه VDD به 4 زیرگروه 8 تایی تقسیم شدند: گروه VDD (دریافت VDD تا پایان شیردهی)، گروه VDD + SD (دریافت SD از یک هفته قبل از بارداری تا پایان شیردهی)، گروه VDD+E (دریافت VDD از یک هفته قبل از بارداری تا پایان شیردهی و ورزش روی تردمیل از یک هفته قبل از بارداری تا روز 20 بارداری) و VDD+E+SD (دریافت کننده ترکیبی ورزش و رژیم SD). فرزندان نر در روز 21 پس از تولد (PND) جدا شدند و تا PND90 رژیم غذایی SD دریافت کردند. رفتارهای شبه اضطرابی و افسردگی در زاده های نر بالغ از PND90 تا PND 93 مورد ارزیابی قرار گرفت. بیان پروتئین گیرنده ویتامینD ( (VDR و BDNF در قشر پره فرونتال با استفاده از وسترن بلات اندازه‌گیری شد. نتایج: در مقایسه با گروه VDD، مکمل ویتامین D و ورزش روی تردمیل باعث افزایش تعداد دفعات ورود به بازوهای باز و زمان سپری شده بازوهای باز در تست ماز مرتفع بعلاوه ای (EPM) و افزایش زمان سپری شده در مرکز، تعداد ورود به مرکز و افزایش ایستادن روی دو پا و کاهش رفتار لیسیدن در تست محوطه باز ( (OFT شد. علاوه بر این، این درمان ها زمان بی حرکتی را در تست شنای اجباری (FST) کاهش داد. این تغییرات رفتاری با افزایش بیان پروتئین BDNF و VDR در قشر پره فرونتال همراه بود.