بررسی رابطه زاویه ریشه دندان با ضخامت دیواره باکال استخوان آلوئل در استتیک زون با استفاده از تصاویر توموگرافی کامپیوتری با اشعه ی مخروطی ( CBCT ) در بیماران مراجعه کننده به بخش رادیولوژی دهان،فک و صورت دانشکده ی دندانپزشکی تبریز در سال های۱۳۹۹ و ۱۴۰۰

Abstract

مقدمه: در جراحی های ایمپلنت به طور معمول تصاویر CBCTبه عنوان غیر تهاجمی ترین روش ارزیابی ویژگی های مورفولوژیک زائده آلوئلار می باشد. با توجه به این که وجود یا عدم وجود استخوان باکال نازک یک ریسک فاکتور استتیک می باشد، برای کلینیسین بسیار حیاتی است که اطلاعات کافی در مورد ضخامت دیواره باکال قبل از کشیدن دندان داشته باشد تا بهترین روش درمانی را برای رسیدن به نتایج رضایت بخش انتخاب کند. هدف مطالعه ی حاضر اندازه گیری زاویه ی دندان ها در ناحیه ی استتیک زون و رابطه ی آن با ضخامت دیواره ی باکال در تصاویر CBCT می باشد. مواد و روش ها: از آرشیو بیماران مراجعه کننده به بخش رادیولوژی دهان، فک و صورت دانشکده ی دندانپزشکی تبریز در سال های ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ تصاویرCBCT نود بیمار 20 تا 60 ساله انتخاب شد. استتیک زون در این مطالعه دندان های پرمولر اول سمت راست تا پرمولر اول سمت چپ ماگزیلای بیمار در نظر گرفته شد. ضخامت استخوان باکال در استتیک زون در برش ساجیتال در ۳ نقطه مختلف اندازه گیری شد. با ابزار اندازه گیری زاویه، زاویه محور طولی دندان و محور استخوان بازال مشخص شد. تصاویر توسط یک مشاهده گر (رادیولوژیست فک و صورت) مورد بررسی قرار گرفت و داده ها در چک لیست تهیه شده ثبت شد. برای بررسی رابطه بین ضخامت دیواره و زاویه ریشه از مدل های رگرسیونی با کنترل متغیر های مخدوشگر (سن –جنس) استفاده شد. یافته ها : میانگین زاویه دندان های سانترال ها 14.36+5.79 ، لترال 12.02+4.54 ، کانین 15.41+4.5 ، پرمولر اول 15.71+4.8 بود. ضخامت استخوان باکال در ناحیه ی دندان سانترال0.38+ 1.05 ، دندان لترال 0.36+1.04 ، دندان کانین 0.31+0.91 ، دندان پرمولر اول 0.31+0.83 اندازه گیری شد. با افزایش زاویه دندان ضخامت استخوان باکال در تمامی نواحی دندانی کاهش پیدا میکند. و این رابطه در دندان های لترال، کانین و پرمولر اول صرف نظر از جنسیت و سن بیماران از لحاظ آماری معنی دار است. ( به ترتیب p-value<0.001 ، p-value<0.001 ، p-value=0.003) ولی این رابطه در دندان های سانترال از لحاظ آماری معنی دار نیست. ( p-value=0.128) نتیجه گیری : ضخامت دیواره باکال در بیش از ۸۰ درصد از دندان های مورد مطالعه کمتر از ۲ میلی متر بود که نشان دهنده نیاز به روش های آگمنتاسیون برای حفظ حجم بافت سخت و نرم است. همچنین کاستوم اباتمنت ها ممکن است برای حل زاویه روکش های پیچ دار ضروری باشند.