بررسی ارتباط بین درمان با ویتامین D و کاهش شدت درگیری کبد در مبتلایان به کبدچرب غیرالکلی

Abstract

هدف از مطالعه حاضر ارزیابی تاثیر ویتامین D به عنوان درمان کمکی در بهبودی بیماران مبتلا به کبد چرب غیرالکلی می باشد. مواد و روش ها: در یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سوکور ۲۰۲ بیمار مبتلا به NAFLD به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. بیماران گروه مداخله تحت دریافت مکمل ویتامین D با دوز ۵۰۰۰۰ واحد هر هفته به مدت ۳ ماه قرار گرفتند. در هر دو گروه کنترل و مداخله درمان های روتین NAFLD انجام شد. پیامد مورد بررسی در گروه های مورد مطالعه شامل سطح سرمی ویتامین D، ALT، AST و گرید کبد چرب غیرالکلی بود. یافته ها: بر اساس سونوگرافی انجام شده در ابتدای مطالعه، ۸۹ بیمار (۹/۴۴ درصد) کبد چرب غیرالکلی گرید یک، ۱۰۵ بیمار (۵۳ درصد) کبد چرب غیرالکلی گرید دو و ۴ بیمار (۲ درصد) کبد چرب غیرالکلی گرید سه داشتند. مقایسه سطح سرمی آنزیم های کبدی (ALT و AST) و سطح ویتامین D قبل و بعد از مطالعه در گروه مداخله به طور معنی داری کاهش در سطح آنزیم های کبدی و افزایش در سطح ویتامین D را نشان داد؛ به طوری که سطح ویتامین D سرمی در این گروه از ng/ml ۴۱/۴ ± ۶۴/۱۱ به ng/ml ۵۵/۱۲ ± ۰۸/۳۳ رسیده بود و در ۷۱ درصد بیماران گروه مداخله پس از ۳ ماه سطح سرمی ویتامین D در وضعیت بهینه بوده است.