تعیین ﻋﻠﻞ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻣﺠﺪد بیماران با اختلالات هدایتی ثانویه در سال های 1385 تا 1396 در بیمارستان شهید مدنی تبریز
Abstract
متاسفانه اطلاعات بسیار کمی در مورد پیش آگهی و تاریخچه ی بیماران با بلوک دهلیزی بطنی ناشی از دارو وجود دارد. بنابراین در این مطالعه ما برآن شدیم تا به بررسی ﻋﻠﻞ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻣﺠﺪد بیماران با اختلالات هدایتی ثانویه در سال های 1385 تا 1396 بپردازیم. چرا که با بررسی علل مراجعه مجدد ﺑﺮای ﺗﻌﺒﯿﻪ ی ﺿﺮﺑﺎن ﺳﺎز ﻗﻠﺒﯽ در ﺑﯿﻤﺎراﻧﯽ ﮐﻪ در گذشته ﺑﻌﺪ از رﻓﻊ مشکل اﺧﺘﻼﻻت ﻫﺪاﯾﺘﯽ ﻧﺎﺷﯽ از ﻣﺼﺮف دارو ﻣﺮﺧﺺ ﺷﺪﻧﺪ راﻫﮑﺎرﻫﺎی درﺳﺖ ﺑﺮای اﻧﺘﺨﺎب ﺑﯿﻤﺎران ﺑﺮای ﺗﻌﺒﯿﻪ ﺿﺮﺑﺎن ﺳﺎز ﻗﻠﺒﯽ را ﻣﺸﺨﺺ ﻧﻤﺎﯾﺪ ﺗﺎ ﻫﻢ ﺑﺮای ﺑﯿﻤﺎران ﻣﺸﮑﻠﯽ ﭘﯿﺶ ﻧﯿﺎﯾﺪ و ﻫﻢ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﻫﺎی اﺿﺎﻓﯽ ﻧﺎﺷﯽ از ﺗﻌﺒﯿﻪ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﻪ ﺳﯿﺴﺘﻢ و ﺑﯿﻤﺎران ﺗﺤﻤﯿﻞ ﻧﺸﻮد.
مواد و روش کار: در این مطالعه ی توصیفی اطلاعات دموگرافیک( سن، جنس) و اطلاعات بیماری(علت بستری، نوع ریتم قلبی، الگوی QRS، ریت زمان بستری، EF در اکو، نوع داروی مورد استفاده، دوز دارو و زمان تعبیه ی پیس میکر دائم) 110 نفر از بیمارانی که به علت اختلال هدایتی ثانویه دارویی در سال های 1385 تا 1396 در بیمارستان شهید مدنی بستری شده بودند بررسی شد و با استفاده از چک لیست استخراج شد. سپس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: در این مطالعه از 110 نفر بیمار، 54 (%49) نفر مجددا بستری شده بودند. بین نوع و دوز داروی مصرفی بیماران و علل و میزان بستری اولیه و بستری مجدد بیماران رابطه معنی داری وجود داشت. .بیمارانی که دو داروی همزمان بتابلاکر و دیگوگسین را مصرف می کردند و همچنین اتنولول با دوز بالای 100 میلی گرم روزانه مصرف می کردند نسبت به سایرین با بلوک پیشرفته تری مراجعه کردند. در یافتیم در بیمارانی که داروی دیلتیازم با دوز بالای 90 میلی گرم روزانه مصرف می کردند نسبت به بیماران مصرف کننده ی سابیر دارو های کاهنده ریت، سینوس ارست بیش تری مشاهده شد و بستری مجدد بیش تری نیز داشتند.دریافتیم هر چه بیماران مسن تر با علت افت سطح هوشیاری نسبت به سایر علل مراجعه کنند بستری مجدد بیش تری خواهند داشت و هر چه نوار قلب اولین بستری کم تر از 30 ضربان در دقیقه و پهنای QRS بیش تری داشته باشد بستری مجدد بیماران افزایش خواهد یافت. در انالیز زیر گروه بیماران (بلوک قلبی درجه دوم و سوم با QRS باریک ) بیماران جوان تر که با بلوک قلبی درجه دوم و سوم مراجعه کرده بودند و افت سطح هوشیاری داشتند در مقایسه با بیماران مسن تر بستری مجدد کم تری داشتند..