اتيولوژي دارویی استروك هموراژیک در بيماران با استروك حاد

Abstract

اتیولوژی استروک هموراژیک اگرچه به صورت جنرال در دنیا مشخص گردیده ولی باتوجه به تنوع داروهای آنتی ترومبوز مصرفی و مصرف خودسرانه داروی آنتی ترومبوز این اتیولوژی متفاوت به نظر می رسد. بنابراین هدف مطالعه پیش رو بررسی نوع اتیولوژی شایع بوده که در صورت شایع بودن علت دارویی، نوع داروی احتمالی نیز می باشد

روش کار: در این مطالعه که یک مطالعه مشاهده ای-مقطعی- تحلیلی می باشد، بیمارانی که در طی سال 1397 و 1398با استروک هموراژیک به اورژانس بیمارستان امام رضا(ع) مراجعه نموده اند و معیارهای خروج از مطالعه را نداشتند، وارد مطالعه شدند. متغیرهای مورد بررسی، مشخصات دموگرافیک بیمار، بیماریهای همراه، فاکتورهای خطر ، داروهای ضد انعقاد بیمار، درمان انجام گرفته و پیامد بیمار می باشد.

نتایج: در این مطالعه که 323 نفر وارد مطالعه شده اند که در بازه میان چارکی جمعیت سن بین 58 تا 75 سال بود. از این بیماران، 148 بیمار (45/8%) در سال 1397 و 175 بیمار (2/54%) در سال 1398 به اورژانس مراجعه نموده اند که می توان دریافت که این بیماری سالیانه تقریبا بروز یکسانی را نشان می دهد. وزن بیماران با میانه 70 کیلوگرم و وزن بین چارکی 65 تا 79 کیلوگرم بود. شایعترین یافته در این بیماران، کاهش سطح هوشیاری، سردرد، استفراغ و اختلالات بینایی همانند کوری ناگهانی، اختلال در میدان دید، دیپلوپی می باشد. در بررسی روند بالینی بیماران،9/78%بیماران وضعیت پایدار داشتند و 5/15%روند بدتر شدن را پیش گرفته بودند، اما درصد کمی از بیماران روند بهتر شدن علائم را داشتند. در بررسی فاکتورهای خطر بیماران با استروک هموراژیک، اصلی ترین فاکتور خطر ، فشارخون می باشد. در این میان، از کل بیماران فقط 17 نفر که 3/5%از بیماران را شامل می شوند داروی آنتی کواگولانت مصرف می کردند و 64 بیمار که نزدیک به 20 درصد بیماران را شامل می شد از داروهای آنتی ترومبوتیک مصرف می نمودند.