بررسی اثرات گنادوتروپین¬ها بر فرآیند فولیکولوژنزیس در موش های صحرایی ماده مدل تخمدان پلی کیستیک
چکیده
پلی¬کیستیک بیماری شایع زنان در سن باروری می¬باشد که در افراد سبب ناباروری می¬گردد. عوامل مختلفی نظیر فاکتور¬های محیطی، عوامل ژنتیکی، عدم تعادل هورمونی می¬توانند در بروز بیماری دخیل باشند. درمان این بیماری به دوسته درمان علایم و درمان ناباروری تقسیم می¬گردد. از جمله درمان¬هایی که جهت کمک به باروری در این بیماران صورت می¬گیرد می¬توان به استفاده از دوز پایین گنادوتروپین¬ها اشاره کرد. گرچه استفاده از کلومیفن سیترات در درمان تخمدان پلی¬کیستیک بسیار رایج است، باید گفت بعضی از بیماران نسبت به این دارو مقاومت نشان می¬دهند، بنابر¬این استفاده از دوز پایین گنادوتروپین¬ها دومین خط درمانی در کمک به باروری به این بیماران می¬باشد.
مواد و روش¬ها: در این روش با استفاده از استرادیول¬والرات در دوز 40 میلی¬گرم به مدت 60 روز مدل حیوانی تخمدان پلی¬کیستیک القا شد و موش¬های صحرایی ماده بالغ پس از تایید القای تخمدان پلی¬کیستیک با استفاده از اسمیر واژینال در شش گروه قرار گرفتند. موشهایی که سیکل منظم نداشتند از مطالعه حذف شدند. موش¬ها در فاز استروس تحت درمان هورمونی قرار گرفتند و پس از آن توسط کتامین و زایلازین بی¬هوش شدند. از یکی از تخمدان¬ها جهت مطالعات بافت¬شناسی و تخمدان دیگر برای بررسی بیان ژن¬های دخیل در فولیکولوژنز مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: میزان استروژن سرمی ما بین گروه HMG و PCOS اختلاف معنادار بود. اختلاف معنادار میزان LH سرمی در گروه PCOS با سایر گروه ها وجود داشت . در مقایسه میزان FSH اختلاف بین گروه کنترل و گروه PCOS معنادار بود. این میزان در گروه PCOS از باقی گروه ها کم¬تر بود. در مقایسه تستوسترون سرمی تفاوت معنادار مابین گروه کنترل و PCOS مشاهده شد. پرولاکتین در گروه PCOS با گروه کنترل اختلاف معناداری داشت. میزان بیان ژن BMP15 ما بین گروه PCOS و گروه کنترل اختلاف معنا دار بود. بین گروه HMG و گروه کنترل نیز اختلاف معنا دار بود. میزان بیان 9GDF در گروه¬های درمانی نسبت به گروه کنترل مابین گروه HCG و گروه کنترل اختلاف معنادار بود و میزان بیان این ژن در گروه HCG از گروه کنترل بیش¬تر بود. میزان بیان ژن ADAMTS-1 در گروه HCG بیش تر از گروه کنترل سالم بود. میزان بیان AMHR مابین گروه¬های PCOS و کنترل سالم اختلاف معناداری وجود داشت . تعداد فولیکول¬های ثانویه در واحد سطح در گروه PCOS از سایر گروه ها بیش تر بود و پایین ترین میانگین فولیکول های ثانویه در گروه FSHمشاهده شد و در گروه کنترل PCOS فولیکول گرافی مشاهده نشد