شیوع خونریزی گوارشی آشکار در بیماران بستری در بخش مراقبت‌های ویژه و ارتباط آن با میزان مرگ‌ومیر و مدت‌زمان بستری
چکیده
هدف از انجام این مطالعه بررسی شیوع خونریزی گوارشی آشکار در بیماران بستری در بخش مراقبت‌های ویژه و ارتباط آن با میزان مرگ‌ومیر و مدت‌زمان بستری بود.
مواد و روش‌ها: اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﯾﮏ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ مقطعی ﺑﻮد و بر روی تمام بیماران بستری در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان امام رضا (ع) طی 1 سال در سال 99 انجام شد. در این مطالعه تعداد 277 نفر بیمار تحت مطالعه موردبررسی قرار گرفتند. شیوه نمونه‌گیری در این مطالعه به‌صورت تمام شماری بود. در این مطالعه متغیر مستقل وجود و عدم وجود خونریزی و متغیرهای وابسته تعداد روزهای بستری و میزان مرگ‌ومیر در بخش ICU می‌باشد. شیوع خونریزی گوارشی آشکار در بیماران بستری در بخش ICU برآورد شد و همچنین تعداد روزهای بستری و میزان مرگ‌ومیر در گروه دارای خونریزی آشکار با موارد عدم خونریزی آشکار مقایسه شدند. متغیرهای مخدوشگر شامل سن، بیماری زمینه‌ای، داروهای مصرفی جمع‌آوری‌شده بود که با استفاده از روش‌های آماری اثر آن‌ها در آنالیز ارتباط تعدیل شد.
یافته‌ها: در این مطالعه، میزان شیوع خونریزی گوارشی آشکار، 82 مورد از 570 مورد (1/14 درصد) بود. میانگین (انحراف معیار) سن در دو گروه بیماران با خونریزی گوارشی آشکار و بدون خونریزی گوارشی آشکار به ترتیب 0/68 (5/76 - 5/54) و 0/65 (0/73 - 0/46) سال بود. از بین متغیرهای سن و جنسیت، هیچ‌کدام از آن‌ها بین دو گروه بیماران با خونریزی گوارشی آشکار و بدون خونریزی گوارشی آشکار تفاوت معنادار آماری وجود نداشت (P-value>0.05). همچنین از میان متغیرهای مدت بستری، تعداد تجویز داروها در ICU و مورتالیته در افراد مورد مطالعه، تجویز پنتوپرازول در ICU (P-value=0.005) و مورتالیته (P-value=0.029) در گروه بیماران با خونریزی گوارشی آشکار به‌طور معنادار بیشتر از گروه بیماران بدون خونریزی گوارشی آشکار بود. از بین متغیرهای وارد شده در مدل رگرسیون لجستیک، متغیرهای تجویز پنتوپرازول در ICU (P-value=0.014) و مورتالیته (P-value=0.012) با تعدیل بر متغیرهای دموگرافیک، مدت بستری، تعداد تجویز داروها در ICU و بیماری‌های زمینه‌ای، به ترتیب شانسشان در بیماران بستری در بخش مراقبت‌های ویژه با خونریزی گوارشی آشکار به‌طور معنادار 875/5 و 328/8 برابر بود. خونریزی گوارشی آشکار در بیماران بستری در بخش مراقبت‌های ویژه قدرت معناداری در پیش‌بینی مدت‌زمان بستری در ICU نداشت (P-value>0.05).