اثر ترکیب دکس مدتومیدین و پاراستامول در پیشگیری از درد پس از عمل در بیماران تحت زایمان سزارین با بی حسی نخاعی

Abstract

هدف از این مطالعه ، بررسی اثر ترکیب دکسمدتومیدین و پاراستامول در پیشگیری از درد پس از عمل در بیماران تحت زایمان سزارین با بی حسی نخاعی بود. مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی آینده نگر ، تصادفی و دو سوکور ، 100 خانم با حاملگی ترم تک قلویی ، در سنین 40-18 سال ، کلاس I درجه بندی متخصصین بیهوشی آمریکا (ASA) و تحت زایمان سزارین الکتیو با بی حسی نخاعی مطالعه شدند. در بیماران گروه مطالعه (50 مورد) پاراستامول 1 گرم و دکس مدتومیدین g/kgµ 1 داخل 100 میلی لیتر محلول سالن نرمال و در گروه پلاسبو (50 مورد) ، پاراستامول 1 گرم و سالن نرمال (پلاسبو) داخل همان حجم سرم در عرض 15 دقیقه انفوزه شد. فراوانی و شدت درد پس از عمل و عوارض جانبی در دو گروه مطالعه مقایسه شد. یافته ها: فراوانی درد (48% در مقابل 86% ؛ ۰۰۱/۰p=) و میانگین شدت درد (۴۶/۱ ± ۱۶/۱ در مقابل ۸۹/۱ ± ۰۰/۳ ؛ ۰۰۱/۰ p=) بعد از عمل در PACU به طور معنی دار در بیماران گروه مطالعه کمتر از بیماران گروه پلاسبو بود. زمان اولین درخواست به ضد درد به طور معنی دار در بیماران گروه مطالعه (۴۴/۱۰۸ ± ۶۰/۱۴۸ دقیقه) طولانی تر از بیماران گروه پلاسبو (۲۳/۵۸ ± ۳۰/۷۶ دقیقه) بود (۰۰۲/۰p=). فراوانی شیورینگ در ریکاوری پس از عمل در بیماران گروه مطالعه (۴%) به طور معنی دار کمتر از گروه پلاسبو (۲۴%) بود (۰۰۴/۰p=).