ارزش پیش بینی کننده سطح سرمی D-dimer در بقای بیماران با ایست قلبی در بخش اورژانس

Abstract

یافتن فاکتوری که نشانگر قابل اعتمادی از پیامد و آینده بیمار باشد می تواند کمک شایانی در نوع و تعیین رویه درمانی مناسب در جهت سود هر چه بیشتر برای بیمار باشد. لذا با توجه به مراجعه بالای بخش اورژانس مرکز آموزشی درمانی امام رضا )ع ( تبریز به عنوان یک مرکز درجه 4، در این مطالعه سعی شده است با بررسی سطح D-Dimer در بیماران با ایست قلبی، ارتباط آن با مبزان بقای کوتاه و بلند مدت این بیماران بررسی گردد. مواد و روش كار: در این مطالعه تحلیلی – مقطعی، 100 بیمار غیر ترومایی که در داخل اورژانس دچار ارست قلبی تنفسی شده بودند، بعد از دریافت اقدامات اولیه احیا که ROSC پیدا کردند مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران دچار بدخیمی، آمبولی ریه و زیر 18 سال به علت دارا بودن فاکتور محدوش کننده از مطالعه خارج شد. نمونه های مورد مطالعه از نظر سطح سرمی D-Dimer ، میزان بقا و پیامد های کوتاه مدت و بلند مدت بعد از احیا مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نهایی احیا به صورت احیای ناموفق )مرگ بیمار(، بقای بیمار (پیامد کوتاه مدت(، بقا تا بستری در ICU، بقا تا ترخیص از بیمارستان و بقای 30 روز بعد (پیامد طولانی مدت) و عملكرد مغزی بیماران در سه نوبت بر اساس CPC Scale بررسی و ثبت شد نتایج: از 100 بیمار مورد بررسی 71 بیمار (%71) مذکر و 29 بیمار (29%) مونث بودند. میانگین سنی کل بیماران برابر 57/1±07/66 سال بود. از 100 بیمار مورد بررسی 51 بیمار (%51) دارای سابقه قبلی مثبت و 49 بیمار (%49) بدون سابقه قبلی بیماری مشخص بودند. در احیاء اولیه از 100 بیمار مورد بررسی 28 بیمار (%28) در طی 24 ساعت اول فوت شدند (%72) بازگشت حیاتی داشتند. مورتالیتی بیماران تا زمان ترخیص برابر 60 نفر (%60) و 30 روز بعد از برابر 84 نفر (%84) بود و در پایان 30 روز 16 بیمار (%16) زنده بودند. میانگین دی دایمر خون در احیاء اولیه در بیماران فوت کرده برابر 82/0±48/3، در بقای 24 ساعت 63/0±57/2، بقای 72 ساعت 87/0±11/2، بقا تا ترخیص 49/0±38/1 و بقای 30 روزه برابر 1/0±45/0، بود که تفاوت معنی داری را بین بیماران زنده مانده و فوت کرده نشان داد (003/0=P). سطح سرمی D-Dimer با افزایش سطح CPC در تمام 3 بازه مورد بررسی سیر افزایشی داشت، اما در هیچ یک از بازه ها این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود. براساس نمودار ROC سطح سرمی D-Dimer با Cut off point برابر 06/1 دارای حساسیت %75 و اختصاصیت % 8/52 و سطح زیر منحنی= 64/0 دارای ارتباط معنی دار با پیش آگهی بیماران بود (02/0=P).